فضیلت نیمه شعبان در آیات و روایات
شب نیمه شعبان در تقویم عبادی مسلمانان از جایگاه ویژه ای برخودار است.تقارن این آیین عبادی با میلاد حضرت خاتم الاوصیا(علیه السلام) چنین تداعی می کند که گویا لازم است مسلمانان از آغاز رسالت برای اعتلای زمان تجلی آیه عظیم حی قیوم این شب را احیا بدارند و به عبادت بپردازند.این شب میلاد موعودی است که خداوند تبارک و تعالی دولت او را پایان بخش ظلمت و نوید نور برای مؤمنان قرار داده است.«الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور»(1) و اراده فرموده در دولت او مستضعفان را بهره مند سازد و به پیشوایی برساند.«و نرید ان نمن علی الذین استضعفوا فی الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین»(2) این شب، مطلع نوری است که قد قامت قیام او تأویل آیه کریمه «و تمت کلمة ربک صدقا وعدلا» (3) است.خداوند به هنگام مژده میلاد حضرت عیسی(علیه السلام) به حضرت مریم عذراء می فرماید:«ان الله یبشرک بکلمة منه اسمه المسیح عیسی ابن مریم.»(4) از حضرت مسیح به کلمه یاد می کند ولی به رسول خاتم می فرماید:«وتمت کلمة ربک صدقا و عدلا».
