افســـوس اجــــل آمـــــد ودلـــدار نیامــد     

                          بیمـــارم و از راه پرستـــار نیــامد

ای اهـــل مدینـــه به مــلاقـات بیـــــائیــد  

                          عمرم به سرآمد چه کنم یار نیامد

من خواهــر عباســــم وافتـــاده ام از پــا       

                          دل از ضربـــان ماند و علـمدار نیامد

خون می خورم و قصه ی دل با که بگویم    

                           یارب سببــی محــرم اسـرار نیامد

گیرنـــد غریبانـــه به مـن شــــام غـریبان              

                            بر شـام سیه قافله سـالار نیامد

با پیرهنـــی مشــتــری یــارم و افسوس     

                           آن یوســـف زهــرا سر بازار نیامد

چشمم به ره کرب وبــلا مــاند و خدایــا        

                          آرام دل حیــــــدر کــــرار نیــــامــد

شعر از : ولی الله کلامی زنجانی

خداوند خزانه را در فطرت قرار داده است. خدا شناسی و شناخت ائمه(علیهم السلام)،همه را،در سرّ آدم قرار داده است.الآن - بحمدالله - به آنها احتیاج داریم.انشاءالله خود شما هم اهل بندگی هستید و نور دارید.با آن نور نگاه کنید.بگذارید در باز شود.اگر در باز شد گذشته ها هم جبران می شود.
از قلب و جان وخزانه ای که خدا در سرّ بنی ادم نهاده است دری به سوی خدا باز می شود وآن وقت همه چیز پاک و پاکیزه می شود.غیر خدا در دل انسان کوچک می شود.بلکه کوچک بود ولی نمی دیدیم،فکر می کردیم بزرگ است.وقتی دنیا به نظر آدم بزرگ آید وحشتمان هم بزرگ است.
گاهی شخص بزرگی چوب یا شمشیری در دست دارد آدم می ترسد. ولی یک بچۀ کوچک یک تکه چوب به دست گرفته اینجا دیگر آدم نمی ترسد.
تشبیه بزرگی برای دنیا کردم.تمام غصّه هایی که اهل طبیعت دنیا را می گیرد به خاطر بزرگ دانستن دنیاست.دنیا خیلی کوچک است.آخرت خیلی بزرگ است،اما نمی توانیم بفهمیم. بگذار در آخرت باز شود آنوقت انسان محکم می شود.چون آخرت بزرگ است دنیا در نظرش کوچک شده است مثل یک ارزن.اگر ارزنی در این اتاق بیفتد گم می شود.چرا آن را بزرگ می بینی؟!وقتی آخرت را بزرگ دیدیم،اگر شما چند سیب را که در اندازه های مختلف هستند جلوی بچه ها بگذارید،همه دست ها به طرف سیب بزرگتر دراز می شود.اعتنایی به سیب کوچکتر ندارند.ان شاءالله اگر خداوند چیزهای بزرگتر را نشانت بدهد سراغ آن بزرگترها می روید.فطرت انسان اینچنین است.طالبِ بزرگتر است.
خداوند چیزهای خوب زیاد دارد .انشاءالله در را باز کند تا ببینی عجب دستگاهی است.دیگر چیزی غیر از آن را نمی بینی.می گویی:خدایا،من چقدر دیر آمدم!خدایی که به شما عزت و حیات می دهد دنیا را در نزد شما کوچک می کند.

منبع:طوبای محبت1،مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی

ای قــــلم از قـــدرتی غالــب بـــگو                      از  علـی بـن ابــی طــالب  بـــگو

از علی مرد سیاست مــــرد دیـــن                       از علی  تنهاتـــرین مـــرد زمیــن

چــــون شبیه او نباشد هیچ کـــس                      از علی بـایـــد سخن گفتن و بس

غربت مـــــولا علی ارث علی است                      آه دنیا !این ســـزاوار ولـی است؟

رهبـــری آگـــاه و لایــــق بــــود او                       بهتــرین قــرآن نــاطق  بـــود او

امرعاص از کیِِِِِـــد جــــوید بــرتـــری                     آه  و  واویـلا  ز جــهل  اشــــعری

هر که راه کیــد و کیــن را بــاز کــرد                    ضــربــه بــر اسـلام او آغـــاز کـرد

شب ز مسجد برســــر چـاه آمـــدی                    ز آن عـــلی تا این عـلی راه آمدی

استخوانی در گلـــو داریـــــم مـــــا                     کربــــلا را پـیش  رو داریــم مــــا

شـــکر لِلّه شیعه ای نامی شـــدیم                    اهل  جــمهوری اسلامی شـدیـم

انـــــحراف افـــــتاد آخــــر اتفــــاق                     زیـرو رو کـــردیـم جـــریان نفاق

جنگ شد ، پروانه وش ما ســوختیم                    از خـمینی درس عشق آمـوختیم

بعد از آن پیــــــر جمـــــارانی خــود                    بـــا  چـراغ  اشـک بــارانی  خـود

راه حــــق را جملـــگی دریــــافتیم                    حضرت  سیـد علی  را یـــــافتیم

عده ای از همـــراهان جـاهل شدند                    در حـمایت از علی کـاهل شــدند

ای خـــوارج که ز مــــولا خسته ایـد                    یادتان رفته است پیمان بـسته اید؟

پس چه شد ایــمان و بــاورهایتان؟                   خـاک  شهر کوفه  بر ســرهایتان !

پشـــت بر ایـمان و مـولا کـرده اید؟                    از شهیدان شـــرم آیــا کــرده اید ؟

حــرفی از اعماق ایـــمان مـی زنم                    با  لب  و حـلق شــهیدان مـی زنم

تا چـــه بـایـد کرد را حاصل کنـــم؟                    با علـی وقــت است درد دل کنــم

ملت ایـران فــــــراز و شیــب دیـد                     از قلـــم بیش از تفنگ آسیب دیـــد

دیــن فــروشان قلعه و بـارو زدند                     یـک به یـک پشت قلم اردو زدنـــد

کــفر داخـــل مکر خـــــارج را ببین                    رونـــق کـــــار خــوارج  را  بـبـیـن !

سفــره ی تشکیک راه انــــداخـتند                    روز و شـب صدها سقیفه ساختـنـد

حمله بر فقه و ولایت حــذف دین!                    طرح شیطان بزرگ است این یقــین

تا که گردد فتنه و آشـــــــوب کـم                    بــچه های عشق با هم  هم قسـم

یاد می آریــد آن میــــــــدان مین؟                    بچـــه های جبــهه  در فتـح المبـیـن

عـــــــــاقبت برخـورد افــتد اتـفاق                   جنــــگ مــرصاد است پایان نــفــاق

ختم حرفم این و باقــــی والسّلام                   بـــچه  های عشـــق فــرزند امـــام

نائب مهدی و ما داریــــــم و بــس                    در جهان سیــّد علـی داریـم و بـس

(محسن ترکاشوند از اعضاء هیئت امناء و از اساتید حوزه علمیه خواهران تویسرکان)