بوی خوش بهشت از کنار آن آبگیر غدیر عرشیان و بهشتیان جانها را می نوازد این چه بوی خوشی است که حتی پس از عبور صدها سال هنوز فضای جان مشتاقان را می نوازد غدیر تکرار اولین است در کلام آخرین همان کلام نورانی که در اولین پیام علی(ع) را به برادری و وصایت خواند و در غدیر اعلام امامت و ولایت او فرمود ستارگان آسمان نیز وامدار نیم نگاه او یندو ما هم جرعه نوش جام ولای آن بزرگ آن عزیز آن مهربان تر از پدر ان جاری تر از باران و آن صمیمی تر از نسیم صبحگاهی و ما چه گوییم از تو ای علی (ع) که پایمردانه بر کائنات ایستاده ای و زمین و هر انچه در ان است در مشت تو است و زمان رشته آویخته از سر انگشت تو و ما با کدامین زبان و احساس ترا روایت کنیم که پیامبر در شانت فرمود هر کس علی را در قلبش دوست بدارد خداوند ثواب تمام بندگان را به او عطا می فرماید و ترا با کدامین زبان بسراییم که خداوند در قرانش در ایات گوناگون تو را مدح فرموده است.

نوشته خانم رقیه علی عسگری - همکار پژوهش

غدیر تکیه گاهی بود که شیعه را در عصر محکومیت و مظلومیت در پای خویش پناه بود و حجت و برهان و این تکیه گاه هنوز هم به استواری گذشته پا بر جاست و محکم ترین حجتها را دارد.

غدیر متنی بود روشن و بی ابهام گویا و صریح که خیلیها کوشیدند حواشی تاویل و تفسیرهای دوراز واقعیت برای آن ترسیم کنند و این متن هنوز هم برای آنان که بی حواشی به آن بنگرند سریع و گویا است.غدیر میوه ای شیرین در بوستان رسالت بود که تداوم خط نبوت را در شکل امامت به شیرین ترین صورت ترسیم می کرد و هنوز هم این میوه شیرین زینت بخش بوستان محمدی است و بدون آن باغ درسالت بی ثمر است.غدیر میثاقی بود میان صاحبان باور و عقیده به خدا و رسول که وفاداری به آن شاهد صدق و ایمان بوده است و این عهد و پیمان هنوز هم وفا می طلبدو دوستان بیعت گرا را به صدق فرا می خواند و همه ساله این غدیر فرخنده موعودی برای تجدید آن عهد و تحکیم آن میثاق با رسول خداست غدیر سفینه نجاتی بود که گرفتاران موج جهالت و حیرت ضلالت را به ساحل امن ایمان می رساند این سفینه هنوز هم سرنشین می طلبد و امواج فتنه و فریب هنوز هم در پی دور ساختن اندیشه ها از این ساحل اند اگر انسانیت امروز می خواهد به آن خانه راه یابد خانه ای که همه چیز در آنجاست و همه کلیدهای خوشایند همه قفلها و درهای بسته در دست صاحبان و ساحلان آن خانه است باید به این چراغ تنگاه کنند تا راه را بشناسند.

نوشته : خانم فاطمه بیات - معاون پژوهش

روز پنجشنبه 3 آذر مدرسه علمیه کوثر (س) تویسرکان  پذیرای حضور گرم دکتر قنبری و مدعوینی از سراسر استان همدان جهت همایش از غدیر تا ظهور می باشد.

به همین مناسبت مطالبی جهت آمادگی بیشتر برای حضور دراین مراسم ارائه می کنیم، امیدواریم بال پروازی برای دلهای عاشق معصومین باشد .

طبق اعتقاد مذهب شيعه، خليفه پيامبر (ص) داراي دو گونه وظيفه است:

حکومت ظاهري

حکومت معنوي

حکومت ظاهري

يعني زمامداري، اجراي قوانين، حفظ حقوق، نگهباني از کيان اسلام و…

در اين جهت، خليفه مانند ساير زمامداران است، با اين تفاوت که حفظ عدالت اجتماعي، از واجبات و ويژگيهاي حکومت اسلامي است.

حکومت معنوي

بـديـن مـعنا خليفه موظف است نکات مبهم و پيچيده مکتب را ـ که به هر دليل پيشتر بيان نشده است ـ براي مسلمانان روشن کند.

خـليفه علاوه بر ايفاي وظيفه زمامداري بايد مبين احکام و مفسر قرآن نيز باشد، و بتواند مکتب را ازهـر گـونـه انـحراف حفظ کرده در مقابل شبهات از آن دفاع کند بنابراين خليفه بايد داناترين و آگـاهـتـريـن افـرادامـت به مباني مکتب و موازين شريعت باشد، يعني بيش از همه از چشمه هاي جـوشان علم و حکمت نبوي سيراب شده باشد پس بايد پيشينه اي ديرسال در اسلام داشته و به حد کـافـي از وجـود مـقـدس پيامبر اکرم (ص) بهره برده باشد همچنين لازم است در مواقع حساس و مـنافع عمومي مسلمانان ومکتب اسلام را بر منافع شخصي خود ترجيح داده، براي حفظ دين جان فشاني و فداکاري کرده باشد.

خـلـيفه در سمت زمامداري، حاکم بر تمام اموال مسلمانان است خمس، زکات، خراج، جزيه،غنايم جـنـگـي، مـعـادن و سـايـر ثروتهاي عمومي، اموالي هستند که در اختيار خليفه قرار مي گيرد و خليفه موظف است، بدون هر گونه تخلف و اجحافي اين اموال را ميان مسلمانان تقسيم کند، يا در جهت مصلحت عمومي مملکت اسلامي به کار گيرد بنابراين بايد به دنيا بي رغبت باشد، تا در مواقع حـسـاس دچـار لغزش نشود درست به همين دليل، خلافت منصبي الهي است که از جانب خداوند مـتـعـال به شايسته ترين و داناترين افراد امت واگذار مي شود، و دست انتخاب از ساحت قدسي آن کوتاه است.

بـه عـبـارتـي ديـگر خلافت منصبي است انتصابي که راي مردم هيچ گونه تاثيري در آن ندارد بر ايـن مـبـنـاسـت کـه بـراي تـعـيـيـن جـانشين پيامبر، بايد به دنبال نص و صدور حکم بگرديم و کلمات رسول خدا (ص) را که در اين باب وارد شده است منصفانه مورد توجه قرار داده، بر مبناي آن عمل کنيم.

دانـسـتـيـم کـه واقـعـه غـدير يکي از مستندترين وقايعي است که در تاريخ اسلام اتفاق افتاده، و حـديـث ولايـت يـکي از مسلم ترين کلماتي است که از رسول خدا (ص) صادر شده و از نظر معنا و مـفـهوم هيچ گونه ابهام و اجمالي ندارد، چنانکه هر کس بويي از ادبيات عرب استشمام کرده، و با مـوازيـن عـرفي ـ عقلايي آشنايي داشته و با ديده انصاف و بدون غرض و پيش داوري اين حديث را مـورد تـوجـه قـرار دهـد،اعـتراف مي کند که اين حديث بر امامت، رهبري و اولويت اميرالمؤمنين علي بن ابي طالب (ع) دلالت دارد.

حـتـي اگـر از ايـن حـديـث چـشـم پـوشـيـم، بـاز هـم بـه انـدازه کافي درباره امامت و رهبري اميرالمؤمنين علي (ع) از طريق شيعه و سني روايت به دست ما رسيده است.

ادامه »