اللهم ارزقنا شفاعه الحسین(علیه السلام)
اصل زيارت عاشوراي معروف ذيل اين روايت است و در هر دو منبع پيش گفته يكسان نقل شده صالح بن عقبه و سيف بن عميره از علقمه از حضرت باقر (ع).6- صالح بن عقبه در كامل الزيارات واسطه 27 نقل حديث است علامه خويي پس از مقدماتي مي‌نويسد: «…فالرجل من الثقات .محدث نوري هم فرموده «…ذكر نا الامارات الداله علي مدحه بل وثاقته .نشانه‌هاي وثاقت او را آورده‌ايم 7- سيف بن عميره در كامل الزيارات واسطه بيش از 10 نقل حديث است علامه خويي پس از مقدماتي نقل شهيد ثاني در تضعيف او را آورده و فرموده : تضعيف نا موجهي است كه منشا آن توهم واقفي بودن سيف است و از نظر زماني نمي‌تواند، صحيح باشد، علاوه كه وقف منافاتي با وثاقت ندارد بر فرض واقفي هم باشد، وثاقتش ثابت است 8- علقمه بن محمد الحضرمي از اصحاب حضرت باقر و ناقل متن اصلي زيارت عاشورا است ظاهرا تنها روايتي كه از او در كتب روايي ما، در دست است همين روايت زيارت عاشورا است و جز آن روايت ديگري راويا و مرويا در دست نيست البته برادرش ابوبكر بن محمد الحضرمي كه او هم از رجال كامل الزيارات است و لااقل پنج مورد نقل روايت در آن كتاب دارد، در مجموع منابع روايي ما متجاوز از 124 روايت از وي نقل شده اما از خود علقمه جز اين يك مورد، روايت ديگري در دست نيست محدث نوري فرموده «يظهر من الكشي في ترجمه اخيه مدحه .از شرح حال برادرش كه در رجال كشي آمده ستايش خود علقمه هم فهميده مي‌شود. و ظاهرا اين سخن اشاره باشد به برخورد علقمه و برادرش ابوبكر از يك سو و جناب زيد بن علي بن الحسين (ع) از سوي ديگر و اينك نقل اين برخورد:بكار بن ابي بكر حضرمي فرزند همان ابوبكر پيش گفته نقل مي‌كند كه پدرم و عمويم علقمه وارد شدند بر زيد بن علي (ع) و عمويم علقمه از پدرم بزرگ‌تر بود، در دو طرف زيد نشستند، اين ملاقات پس از آن بود كه شنيده بودند جناب زيد اعلام كرده از ما اهل بيت كسي كه قيام مسلحانه نكند، امام نيست پدرم ابوبكر كه جري‌تر و جسورتر بود، از زيد پرسيد: اي ابا الحسين به من بگو آيا علي بن ابي طالب در دروان سكوت و خانه نشيني خود، امام بود، يا نبود مگر وقتي كه قيام به سيف نموده و حكومت را به دست گرفت زيد پاسخ نداد تا سه مرتبه سوال را تكرار كرد و زيد هم پاسخي نمي‌داد. ابوبكر گفت اگر در آن مدت علي (ع) امام بود (يعني امامت حضرت به نصب الهي بوده نه صرفا به انتخاب و اقبال مردم پس از او هم ممكن است كسي امام باشد، گرچه قيام به سيف‌نكرده باشد و مردم به او روي نياورده باشند ـ اشاره به امام باقر (ع) ـ و اگر در آن مدت امام نبوده و نص و نصبي در كار نبوده پس چه چيزي شما را به اين جا كشانده كه زمينه قيام را فراهم كنيد و چه چيزي شما فرزندان علي (ع) را بر غير خودتان فضيلت مي‌دهد.«بكار» مي‌گويد، سخن پدرم كه به اين جا رسيد و با اين لحن تند، با «زيد» سخن گفت عمويم علقمه از پدرم خواست كه صحبت را تمام و معاتبه زيد را رها نمايد و پدرم ساكت شد.اين نقل في الجمله متضمن مدح علقمه هست هم چنان كه محدث نوري گفت
