ای روشنی بخش دلها . براستی که تو بعد از خداوند (علم الانسان ما لم یعلم ) هستی.چگونه می توان تو را ستود و تو را سرود که تو خود سرود قافله ی تمدن هستی .

هفته معلم ویاد استاد فرزانه شهید مطهری(ره)را گرامی میداریم.

در روزها ولحظه هایی سالگرد شهادت تو را فراگرفته ایم، که بیش از همه وقت، «نبود» تو را احساس می کنیم.با رگ وپوستمان، با خون وگوشتمان، با دل ودیده مان، با فکر وروحمان،با…

جای تو را در محافل ومجالس، در دانشگاه وحوزه علمیه، در مسجد وحسینه، خالی می بینیم.

حوزه علمیه، هنوز به شهادت ناباورانه می نگرد.

دانشگاه، هنوز چشم انتظار است تا تو را برمنبر خطابه وکرسی تدریس ببیند واز زبان تو، تفسیر واخلاق وفلسفه وحکمت وتاریخ وفرهنگ وامامت ونهج البلاغه وعرفان بشنود.

گرچه خود در میان ما نیستی ولی نام تو، احیاگر علوم اهل بیت(علیهم السلام) بوده وکتابهایت، بر بال فرشتگان نشسته وبا دست تلاشگر«سپاه» و«جهاد» و«انجمنهای اسلامی» و«امور تربیتی» و«نهادهای انقلابی» و… همه جا را فراگرفته است.

تو، گرچه نیستی ولی هستی ،حضور تو آشکار ترین حضورهاست، در عصری که بسیاری از کسان،حتی حاضران،غایب اند،غایب از زمان،غایب از صحنه. توهستی، بودنی به زلالی چشمه ودرخشندگی آفتاب وبه صلابت کوه وبه گستره دشت وطپش موج!…

اکنون، گرچه رفته ای، ولی ماندگارترینی

گرچه خاموشی، اما روشن ترین فریادی

گرچه غایبی، لیکن آشکار ترین حضور را داری.