قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم):أیُّهَا النَّاسُ إِنَّهُ أقبَلَ إِلَیکُم شَهرُ اللهِ بِالبَرَکَةِ وَ الرَّحمَةِ وَ المَغفِرَةِ … ⁽¹⁾

این رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) است که ندا می­دهد:آی مردم،شهر خدا با (دستانی پر از) برکت و رحمت و مغفرت به شما رو کرده است …

خدا در عالم،شهری دارد…

شهرها همه در ظرف مکان جای ندارند. خداوند مهربان در عالم شهری دارد، که در ظرف زمان قرار یافته است.شهر خدا که در زمانی معلوم و با گنجایشی نامحدود، همه ساله محل اقامت مهمانان خدای بزرگ می­شود، همان خانۀ ملکوتی خداست و ضیافت خانۀ ملک پادشاهی پروردگار رحمان است؛ که با عظمت بی­نظیری، مانند قلعه­ای با برج و باروهای بلند بر روی تپه­ای از باغستان بهشت بنا شده است.شهری که در آن این بارملائکه به دور ساکنان خانۀ خدا طواف می­کنند،و برای پذیرایی از مهمانان خدا مُحرِم می­شوند.

ادامه »

بی تـــو حتـــی بهــــار پائیز است

ای شـــکوفاترین شــکوفۀ باغ

مثل یلــــداست روزهای بــی تــو

شب یلدای بی فروغ و چـراغ

کیست جـــز تو که پاسخی باشد

پــرسش انتظــــار انســـان را

کیست جـــز تو که مـــرهمی آرد

سـینۀ زخـمــــدار انســـان را

روز وشــــب بــا تو گفتــگو کردم

صبح هــا از خودم برون رفتم

تا دل جمکــــران سفـــر کــــردم

هفت وادی پـر از جنون رفتم

آقا؛ دوری تو امیدمان برده ست

غــربت غیبتت به آیینه است

گفتــه بودی که جمعه می آیی

تـــو بــگو آن کدام آدینه ست

آقا؛ بــی تـو اینجا هنوز غم دارد

ایــن دل نـــا شکیب ما آقـــا

بشنو الغــــوث والامــــان از مـا

بشنو امّـــن یجیب مــا آقــــا

شعر از :محسن ترکاشوند از اعضاء هیئت امناء و از اساتید حوزه علمیه خواهران تویسرکان

وضو که می گیری خودت وضو بگیر .صورت وجه الله است.وجه خداست.مگر نمی بینی در حج به زن ها می گویند صورتتان را نپوشانید.

وقتی وضو می گیری اول صورتت را می شویی. چون می خواهی بروی نماز بخوانی ، دو دفعه آب می ریزی و کاملاً می شویی که تمیز شود.زیرا داری وجه خدا را زیارت می کنی ، یا وجه خدا را می شویی.باید تمیز باشد،گرد و خاک نداشته باشد.بعد دست راست را می شویی.وقتی دست راستت را می شویی ، می توانی همه مؤمنین و مؤمنات را در این کار شریک کنی.چطور وقتی سفره می اندازی ، خداوند یادت داده است و همه مؤمنین ومؤمنات را میهمان می کنید، موقع وضو نیّت کنید و همه مؤمنین ومؤمنات را تمیزشان کنید.

در وضو وقتی دست راستتان را می شویید، بدانید مؤمنین ومؤمنات را می شویید.مؤمنین همه برادرند.دست راست را که شستی ، حقّ مؤمنین را ادا کرده ای.وقتی دست چپ را می شویید،گناه فاسق و فاجر را می شویید و به دادشان می رسید.کسی که مرتکب کار بدی می شود،حرف بد می زند، ضعیف است،غیبت می کند، وقتی دست چپ را می شویید او را تمیز می کنید.

شما می شویید، دیگری هم می شوید ، دیگران و دیگران هم می شویند.آن وقت که همه شستند ، مؤمنین و مؤمنات تمیز می شوند، کناه فسّاق و فجّار هم بخشیده می شود و سبک می شوند.بعد می گویند بدون اینکه با آب غیر وضو قاطی شود از مغز سر تا جلوی سر را مسح کنید.یعنی اهالی هفت آسمان، ملائکه کیف کنند و ببینند که بنده ای وضو گرفته است.ملائکه تمیز هستند لذا نیاز به آب جدید ندارند.بعد میروی سراغ انگشتان پا که هفت طبقه زمین است.به این ترتیب هیچ مکانی جا نمی ماند.پایین ترین جاها را هم یک دست می کشید.

حال راستش را بگویید ببینم،آیا این موت نیست؟!رفت یک وضو بگیرد دچار موت شد . وضو فی نفسه خودش عبادت است.غیر از کارهای دیگر است.اگر وضو دارید ، به یک چشمه ای رسیدید، دیدید چشمه صافی است وضویتان هم باطل نشده ، احتیاج هم ندارید، باز وضو را تجدید کنید.اگر وضو گرفتید نورٌ علی نور می شود.یک نور بود یک نور دیگر هم به آن اضافه می شود.وضو فی نفسه خودش عبادت است، نه برای نماز ، بلکه خودش فی نفسه عبادت است.

منبع: طوبای محبت 2، مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی