منتظران ظهور،محبان مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)
رجب وشعبان که می شود کم کم یک عده شکل و شمایل مهمان پیدا می کنند ،لبانشان رو به خشکی می رود ،چشمانشان اشک آلود می شود،عده ای هم اهل سحر می شوند،رجب به نیمه نرسیده جمعی بار رمضان خود می بندند،سحرها را بیداری و روزها را روزه تمرین می کنند.گروهی دیگر رمضان که می شود به جمع مهمانان ملحق می شوند،با رغبت یا از سر تکلیف و ناچاری .یک عده هم نه آمده و نه می آیند ،یک عده همیشه بوده اند و البته در رجب و شعبان سوزشان بیشتر می شود.
حکایت منتظران هم همین است،برخی زمان ظهور تازه می خواهند بیایند.برخی نه آمده اند و نه می خواهند بیایند،برخی نزدیکی های ظهور ملحق می شوند،گروهی هم همیشه بوده اند،سالها قبل از ظهور چنان وظیفه مدار بوده اند که گویی ظهور رخ نموده ،گویی غیبت برایشان مانند مشاهده امام است.