یاد خدا

اهلِ بهشت حسرت هیچ لحظه ای از عمر خود را نمی خورند،مگر لحظاتی که در دنیا به غفلت گذرانیده،و به یاد پروردگار متعال نبوده اند.

هر کس اهل ذکر پروردگار متعال باشد ، پروردگار جلیس و مونس و مطیع او می شود.

لطف الهی

اگر اراده کنی که خودت را حفظ بکنی،پروردگار هم در هنگام ارتکاب گناهان ، برای تو ایجاد مانع می کند.

مدد الهی

فیض کاشانی (ره) می فرماید: اعانت و کمک الهی علامت دارد ، وآن حزن و اندوه است.نگرانی مؤمن از این است، که آیا بهشتی است یا جهنمی؟

جذبه ی الهی

کشش های الهی ،همان فیوضات الهیه است .پس خودتان را در معرض این فیوضات ، قرار دهید.

منبع : رهنمای سلوک، گزیده ای از سخنان مرحوم آیت الله میرزا عبدالکریم حق شناس

تعریف «ولایت فقیه» به زبان ساده:

ابتدا باید معنای «ولایت» را دریافت.«ولایت، یعنی حکومت و اداره کشور و اجرای قوانین شرع مقدس … به عبارت دیگر،«ولایت»مورد بحث، یعنی حکومت و اجرا و اداره جامعه»⁽¹⁾ اگر چه ولایت یک امر سیاسی است،اما همۀ مضمون ولایت در سیاست خلاصه نمی شود.این ولایت،پرتوی از ولای ذات مقدّس پروردگار است. این ولایت، ناشی از حضور ولایت الهی در وجود امیرالمؤمنین است، همچنان که در وجود پیامبر مکرّم اسلام بود…ولایت در حقیقت به معنای پیوند ،ارتباط و اتصال است.آن کسی که منصوب به این مقام است ،برخلاف حکام و فرمانروایان عالم،فقط یک فرمانروا یا یک سلطان و یک حاکم نیست ؛بلکه یک«ولی» است؛به مردم نزدیک است؛به آنها پیوسته است و مورد اتکای دل و جان مردم است.این معنا در امیرالمؤمنین و در ائمه معصومین(علیهم السّلام) وجود دارد.بعد از دوران حضور ائمه هم اگر پرتوهایی از این حقیقت در جایی پیدا شود،ولایت در آنجا شکل می گیرد.حقیقت ومعنای واقعیِ امر این است.

حالا برویم سراغ مفهوم «فقیه»؛فقیه یعنی چه؟«فقیه» یعنی کسی که دین را می شناسد؛راهی را که دین برای مردم ترسیم کرده است تا بتوانند سعادت و خوشبختی و آزادی و خوشی دنیا وآخرت را به دست بیاورند،او را می شناسد و در مقابل مردم می گذارد.

حاکمیت یک چنین انسانی، یک منطق عقلانی پشت سرش هست؛که حاکمیت یک نظامی یا حاکمیت یک سرمایه دار یا حاکمیت یک سیاست مدار حزبیِ حرفه ای ،چنین استدلالی را با خودش ندارد.⁽²⁾ (ادامه دارد…)

پی نوشتها:

1- امام خمینی ،کتاب ولایت فقیه،ص51

2- بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی در روز نیمه شعبان 18/11/1371

منبع: ولایت فقیه  در زلال فقه اهل بیت (علیه السلام ) و دو دهه کارآمدی ،مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه های علمیه

بی شک یکی از بالاترین مقامات معنوی، توفیق خواندن نافله ی شب است .مرحوم آیت الله حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی می فرماید:«من النوافل المؤکدة صلاة  اللیل و ما ادریک ما صلاة اللیل و هی نور من ظلمة  و امن من الوحشة و خلوة من الکثرة»⁽¹⁾ یعنی از نوافل بسیار سفارش شده ،نمازِ شب است، و تو چه می دانی که نماز شب چیست! که همانا نورِ در ظلمت و امنِ از وحشت و خلوتی در برابر کثرت عالمیان است.

مرحوم علامه ی طباطبائی (ره) نقل می فرمایند:اولین بار که حضرت آیت الله میرزا علی قاضی(ره) مرا دیدند فرمودند:پسرم، اگر دنیا می خواهی نماز شب بخوان و اگر آخرت هم می خواهی نماز شب بخوان.⁽²⁾

لذا امام صادق(علیه السلام ) فرمودند:«لا تدع قیام اللیل فان المغبون من حرم قیام اللیل»⁽³⁾ و چه بسیار احادیثی که در این باره وارد شده که لا تُعَدُّ و لا تُحصی  است، و در کتب معتبره ی ما ،از کافی و تهذیب وفقیه گرفته تا سایر کتب حدیثی و اخلاقی موجود می باشد.

ادامه »