«…مطهری(ره) که در طهارت روح و قدرت ایمان و قدرت بیان کم نظیر بود…رفت و به ملاءاعلی پیوست…

من فرزند بسیار عزیزی را از دست دادم ودر سوگ اونشستم که از شخصیت هایی بود که حاصل عمرم محسوب         می شد…»

                                                                    (قسمتی از پیام امام خمینی به مناسبت شهادت استاد مطهری)

ای روح مطهر!…

اکنون در این زمان سراسر نیاز کویر تشنه وعطشناک جستجو گر این نسل بیش از همه وقت انتظار تورا می کشد ودر عصر هجوم«بودن» های کاذب ووجودهای مصنوعی«نبود» تو را غمگنامه می سراید وبر بام دلش آوای اندوه سر می دهد.

اکنون جوانه های رسته از شاخه های زمان پس از انقلاب جویاتر تراز پیش چشم امید به بارش اندیشه های تو دوخته است تا هم چون همیشه سرزمین بکرافکار را برویانی وساقه های خشکیده وقحطی زده را به برگ وبار بنشانی.

ای روشنایی خورشید!…

چه می شد  که دیگر بار؛ انفجار فجری می شد و تابش سحری از دامان فلق!…

چه می شد که نسل شب زده ما؛ طلوع دانش اصیل تورا برافق افکار خویش به تماشا می نشست واسلام را از زبان تو    می نوشید؟ که زبان تو مجرای معارف زلال وشیرین مکتب بود…

ای باغبان بیدار وتیز بین!…

باغ اندیشه های نسل ما پراز نیلوفر وسوال است؛ چه می شد که دستهای مهربان وصمیمی تو علف هرزه های شبهه ها واشکالات را می چید وساقه های ترد ذهن ما را آبیاری می کرد وگلبوته های شناخت ما را می شکوفاند؟!…

شکسته باد وبردیده باد دست «فرقان»که با تبر ترور بی رحمانه قامت استوار وتنومند تورا به خاک افکند وبا سرب مذاب مغز تورا که عصاره عمری تلاش وتجربه وآموختن و اندوختن بود نشانه گرفت وقلب تورا که برای اسلام می تپید از کار انداخت.

مطهری عزیز!…

آنان که از نزدیک با تو نشست وبرخاست داشته اند وشور وشیدایی تو را در راه معرفت ومکتب دیده اند لقب «عاشق» را برتو زیبنده می بینند وبه عشق تو به جمال برتر وکمال والا شهادت می دهند؛

 ای خلوص زندگی!          

شاه پس از عدم موفقیت دولت نظامی ازهاری در برقراری نظم وآرامش ورفع اعتصابها که اقتصاد کشور رافلج کرده بود ،راه دیگری جزخروج ازکشور نداشت . مشایعت کنندگان :نخست وزیر،روسای مجلسین ،وزیردربار،رئیس ستاد ارتش وگروهی ازمقامات وابسته به درباربودند.فرودگاه مهرآباددرمحاصره یگانهای گارد شاهنشاهی بود.مقارن ساعت یازده ونیم صبح ،شاه وهمسرش ،بایک هلیکوپتر وارد فرودگاه شدند. شاه به خبرنگاران گفت :(مدتی است احساس خستگی می کنم واحتیاج به استراحت دارم.ضمنا گفته بودم پس از اینکه خیالم راحت شود ودولت مستقر گردد،به مسافرت خواهم رفت.این سفراکنون آغاز می شود وتهران رابه سوی آسوان درمصرترک می کنم .امروز بارای مجلس شورای ملی که پس از رای سنا داده شد،امیدوارم که دولت بتواند هم به جبران گذشته وهم درپایه گذاری آینده موفق شود.) درمورد مدت سفرگفت:(این سفربستگی به حالت من دارد و د رحال حاضر دقیقا نمی توانم آن راتعیین کنم.) ساعت نیم بعدازظهر،شاه وهمسرش باهواپیمای اختصاصی تهران رابه مقصد مصرترک کردند. سرانجام شاه روز26دی ماه 1357،پس ازسالها ظلم وجنایت در حق مردم مسلمان ایران،به همراه همسرش که کوشش زیادی جهت به دست گرفتن قدرت داشت،فرار را برقرار ترجیح داد.پس ازخروج شاه ملت باآمدن به خیابانها واظهار شادمانی وپخش گل وشیرینی این پیروزی بزرگ راجشن گرفت ورزیم سلطنتی کمتر ازیک ماه پس از فرار شاه سقوط کرد و طومار عمر رژیم سرتاسر جور 2500ساله شاهنشاهی روز 22بهمن 1357،درهم پیچید.

برگرفته از کتاب روزها و رویدادها