بار الها! ای مهربان ترین مهربانان! از تو می خواهیم ولی امر خود وامام زمان ما را از پس پرده غیبت نجات بخشی.

خدایا! ما برادران یوسف نیستیم که امام خود را بیازاریم.ما جان خود را فدایش می کنیم.اگر او بیاید، ما وجودمان را سپر بلایش قرار می دهیم.

ای عزیز دل وای نور هستی! اگر برادران یوسف او را نمی خواستند؛ ما تو را از جان ودل خواهانیم تو عزیز ما وتمام هستی مایی وهستی ما بخاطر وجود توست دیگر نمی توانیم حتی لحظه ای فراقت را تحمل کنیم.پس چگونه می توانیم به رنج وآزارت رضایت دهیم؟

ای شمس رخشان عالم! آیا گناه ما از گناه برادران یوسف بزرگتر است؟ پس چرا لایق نیستیم وجود مقدست را در کنار خویش دریابیم واز خورشید محبت وعدالتت بهره بریم؟ گرچه اعتراف می کنیم که گنهکاریم ولی می دانیم که تو خود صفات الهی هستی وچون پروردگارت مهربانی واز مهربانی جز مهربانی شایسته نیست.

ما صبر انتظار را از ایوب آموخته ایم ویعقوب وار منتظر مهدی صاحب الزمان(عجل الله تعالی الشریف) نشسته ایم. نه نا امیدی به ما دست می دهد که نا امیدی صفات کافران است ونه سستی در انتظار.

ذره ذره وجودمان هر لحظه وهرجا او را می بیند واز فراق او شکوه می کند؛ زیرا وجود ما از اوست وما به واسطه او زنده ایم وروزی می خوریم.

ای ذخیره خدا در زمین وای دست خدا بر زمینیان! تا کی در رنج وفراقت صبر کنیم وسخنی نگوییم و تا کی در آتش هجرت بسوزیم وشکوه نکنیم؟

کاش می دانستیم پایان این هجر کجاست وسر منزل وصلت در کدام سرزمین است!

ای زیبا ترین امید وای سبزترین وصال! بدان که ما سر بر جاده های انتظارت گذاشته وتشنه وصالت هستیم.

بیا ای زلال چشمه ساران!

بیا دلهای شیفته ما چون کویری، تشنه باران بهاری توست

وهستی ما از آب زلال چشمه سار وجودت

اللهمَّ عجّل لولیک الفرجَ

اللهمَّ عجّل لولیک الفرجَ

اللهمَّ عجّل لولیک الفرجَ