این ماه را شرافت و مکانت بزرگی است و یکی از جهات شرافت آن این است که از ماه های حرام و موسم دعا است و در زمان جاهلیت نیز به این خاصیت معروف بوده و مردم آن زمان برای برآمدن حاجات خود انتظار آن را می برده اند و در این باب حکایت عجیبی است که سید جلیل ـ اعلی الله مقام  ـ در کتاب اقبال به آن اشاره فرموده است و نیز این ماه چنان که در بعض روایات وارد گشته ماه امیرالمؤمنین علیه السلام می باشد؛ چنانچه ماه شعبان ماه رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) و ماه رمضان ماه خداست.

و از مهمات مراقبات در آن، از اول تا آخرش به یاد آوردن حدیث ملک داعی است بنا بر آنچه از پیغمبر(صلی الله علیه و آله و سلم) روایت گردیه است که فرمود: « خدای تعالی در آسمان هفتم فرشته ای قرار داده که به آن داعی گویند و چون ماه رجب درآید این فرشته در هر شب آن تا بامداد بانگ بردارد که خوشا به حال یادکنندگان  خدا! خوشا به حال فرمانبرداران از خدا! و خدای تعالی فرماید:من همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند و فرمانبر کسی باشم که فرمان برد و آمرزنده کسی هستم که از من طلب آنرزش کند.ماه، ماه من است و بنده، بندۀ من است و رحمت، رحمت من است.هر کسی  که را در این ماه بخواند او را پاسخ دهم و هر کس از من چیزی بخواهد به او بخشش نمایم و هر کس از من راه بجوید او را راهنمایی کنم من این ماه را رشته ای بین خود و بندگانم قرار داده ام هر کس به آن بپیوندد به من برسد.»

ولکن کرم پروردگارمان چنین اقتضا کرده که ما را اجازه ذکر خود دهد و حکمت او مقتضی گشته که ما را به شرف تکلیف مشرف فرماید در این حال چه رسوایی از این بالاتر کع پس از این موهبت جلیل کوتاهی در ذکر کنیم و چه بدبختی از این فزونتر که بعد از این تشرف شریف در فرمانبرداری اهمال و مسامحه نماییم.

چه بزرگوار آقایی و چه پست طبیعت بنده ای! چه بردبار معبودی ! و چه بی خرد بندگانی؟! سپس گوییم که ما با گوش دلهامان آنچه تو از گفتار پروردگار و معبودمان رسانیدی بشنیدیم که فرمود:من همنشین کسی هستم که همنشین باشد.حقاً که عظمت این ابلاغ و تشریف هر زبانی را در عالم امکان و تکلیف از پاسخ گنگ و لال ساخته و جمال این کرامت عقول اولوالباب را مات و مبهوت گردانیده.

عمل لیلة الرغائب

از نخستین شب جمعه ماه رجب غفلت نکنید چه آن شب را ملائکه « شب رغایب» نامند و آن چنان است که چون ثلث شب بگذرد در آسمانها و زمین ملکی باقی نمی ماند مگر اینکه در کعبه و حول آن جمع می شوند و خداوند به آنها خطاب فرموده گوید: ای ملائکه من! هر چه می خواهید از من بخواهید.آنها گویند: پروردگارا، حاجت ما این است که روزه داران ماه رجب را بیامرزی.خدای تبارک و تعاللی فرماید: چنین کردم.و مناسب تر آن است که هر کس این خبر را بشنود در این شب بر ملائکه درود بسیار بفرستد تا تکلیف این تحیت را به قدر مقدور ادا کرده باشد؛ سپس رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: نییست کسی که اولین پنجشنبه ماه را روزه بگیرد و بین اعشاء و نیمه شب 12 رکعت نماز بگذارد و بین هر دو رکعت سلام دهدو در هر رکعت یک مرتبه سوره حمد،و سه مرتبه «اِنّا اَنزََلناه ُفی لَیلَةٍ القَدر» و دوازده مرتبه سوره توحید بخواند و چون از نماز فارغ شود هفتاد مرتبه بر من صلوات بفرستد و بگوید:«اللّهُّم صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ النَّبی الاُمّی وَ عَلی آله» پس به سجده رود و در سجود هفتاد مرتیه بگوبد:« سُبُّوحٌ قَدّوسٌ رَبُّ المَلائِکةٍ وَ الروح» سپس سر بردارد و بگوید :« رَبِّ اغفِروَ ارحَم وَ تَجاوَز عَمّا تَعلَمُ اَنَّکَ اَنتَ العَلِیَّ العَظیمُ»باز سجده دیگر برود ور سجود خود همان را که در سجده اول گفت بگوید و پس از آن حاجات خود را از خدا بخواهد همانا برآورده می شود انشاءالله.(برای اطلاعات بیشتربه مفاتیح الجنان شیخ عباس قمی مراجعه شود.)پس از آن رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود :

قسم به کسی که جانم به دست او است این نماز را هیچ مرد و زنی از بندگان خدا نمی گذارد مگر اینکه خدا گناهان او را می آمرزد.هرچند آن گناهان به اندازه کف دریا و عدد ریگها و وزن کوه ها و شماره برگ درختها باشد و روز قیامت هفتصد از اهل خودش را که مستوجب آتش باشد شفاعت می کند و چون شب اول نزول به قبرش شود خداوند ثواب این نماز را به صورت نیکو چهره باز و زبان خوش برای او برانگیزد و گوید ای دوست من! مژده باد که تو از سختی نجات یافتی، وی به او گوید: تو کیستی که من نیکوتر از تو نیدم و بویی از بوی تو پاکیزه تر نشنیدم! گوید: ای حبیب من! من ثواب آن نمازی هستم که تو تو در فلان شب و فلان ماه گذاردی، من در این شب آمدم تا حق تو را ادا کنم و مونس تنهایی تو باسم و رفع وحشت تو را نمایم و چون نفخ صور شود در عرصه قیامت بر سر تو سایه افکند و تو هرگز از خیر مولای خودت تهی دست نخواهی ماند.

(منبع: المراقبات، عارف کامل میرزا جواد آقا ملکی تبریزی)

ادامه دارد…منتظر بخشی از شرح دعای یا مَن اًرجوهُ لِکُلّ خَیرباشید