در حدیث معراج ، خداوند تبارک و تعالی برخی از ویژگیهای دنیا پرستان را برای رسول خود ، بیان می فرمایند :

دنیا خواهان ، کسانی هستند پُر خور و پُر خواب و پُر خشم و کمتر خشنودند . اگر به کسی بدی کنند پوزش نمی طلبند و اگر کسی از آنان پوزش بخواهد معذرت او را نمی پذیرند . در طاعت خدا تنبلند و در معصیت بی باک ، با آنکه مرگشان نزدیک است آرزوهای دور و دراز دارند . از نفس خود حساب نمی کشند . کم خیرند ، پُر گویند ، کمتر می ترسند (از خدا) ، در موقع خوردن بسیار شادمانند . در هنگام برخورداری سپاسگزار نیستند . به گاه سختی شکیبایی نمی کنند . زیادِ مردم در نظر آنان کم است . از کارهای خود تعریف و تمجید می کنند و مدعی چیزی هستند که ندارند ، از بدیها ی مردم یاد می کنند و خوبیهای آنان را می پوشانند .

رزمندگان اسلام عکس این حالات و صفات را داشتند ، دنیا را رها کردند و چون مسافر زیستند . دنیا را چون پلی دانستند برای عبور و رسیدن به نعمت های جاوید آخرت

……. و ما چگونه ایم ؟ ………….

بحارالانوار ج 77 ص 23 حدیث 6