مولای من ! از خفاش و خلقت آن سخنی بفرمائید (خطبه 155)
پاک و منزه است خدایی که شب را برای خفاش چونان روز روشن و مایه ی به دست آوردن روزی قرار داد و روز را چونان شب تار مایه ی آرامش و استراحت آن ها انتخاب فرمود ، و بال هایی از گوشت برای پرواز آنها آفرید ، تا به هنگام نیاز به پرواز ، از آن استفاده کنند . این بال ها چونان لاله های گوشند ، بی پر و رگ های اصلی ، اما جای رگ ها و نشانه های آن را به خوبی مشاهده خواهی کرد . برای شب پرده ها دو بال قرار دارد ، نه آن قدر نازک که در هم بشکند و نه چندان محکم که سنگینی کند ، پرواز می کنند ، در حالی که فرزندانشان به آنها چسبیده اند و به مادر پناه برده اند ، اگر فرود آیند با مادر فرود می آیند و اگر بالا روند با مادر بالا می روند ، با مادر اوج می گیرند . از مادرانشان جدا نمی شوند تا آن هنگام که اندام جوجه نیرومند و بال ها قدرت پرواز کردن پیدا کند ، بداند که راه زندگی کردن کدام است و مصالح خویش را بشناسد . پس پاک ومنزه است پدید آورنده ی هر چیزی که بدون هیچ الگویی باقیمانده از دیگری ، همه چیز را آفرید .
مطلب از : واحد پژوهش مدرسه