صوم در قرآن

در تفسیر نمونه، ذیل آیۀ 183سورۀ بقره چنین آمده است:

«همانطور که از قرآن استفاده می­شود، روزه در ردیف عبادات دیگر، در ادیان بزرگ الهی بوده؛ چنانکه در آیۀ فوق می­خوانیم روزه بر شما واجب است ، چنانکه بر امتهای پیشین نیز لازم و واجب بوده و این به خاطر آن است که با روزه سلاح تقوا را بدست آورید.از نظر اینکه روزه داشتن برای افراد مشکل می­نماید، خداوند از یک طرف با خطاب یا ایَّها الَّذینَ امَنُوا(ای مؤ منان) و از طر ف دیگر با توجه دادن به این که تنها روزه اختصاص به شما ندارد، بلکه بر پیشینیان نیز لازم بوده است، مسلمانان را آمادۀ انجام آن ساخته است. »

از امام صادق(علیه السّلام) نقل شده است که می­فرمایند:

«لَذَّة مَا فی النَّداءِ أَزالَت تَعبَ العِبادَةِ وَ العِناءِ ⁽¹⁾ لذت خطاب یا ایَّها الَّذینَ امَنُوا، سختی و مشقت عبادت را از بین می­برد.»

ادامه »

خداوند متعال در آیات 183تا187 سورۀ بقره دربارۀ روزه و احکام آن سخن گفته است:

«صیام» مصدر «صام» است؛ چنان که «قیام» مصدر «قام» است.

در تفسیر ابوالفتوح، ذیل این آیه آمده است که حقّ تعالی از غایت کَرَم و نهایت نِعَم چون تو را تکلیفی خواست کردن که در آن مشقتی بود،چند عذر خواست و چند لطف کرد؛ اول تو را به ندای شرف و مدح(مدحت) ندا کرد:

1- یا أَیُّهَا الَّذِینَ امَنُوا مذهب جماعتی از فقها آن است که کنایت از «عِتق عِتق» باشذد و از کنایت «عِتق» آن است که سیّد ،بنده را به نام آزادان برخواند؛ اگر گوید یا فلان، و نام آزادان بود،آزاد شود. حقّ تعالی تو را به نام خود برخواند؛ امید است که علامت آزادیت باشد از دوزخ.

ادامه »

امام رضا(علیه السّلام): که مرحوم مجلسی در کتاب بحارالانوار و علامه نوری در تحیّة الذاکر، روز اول ماه مبارک رمضان را روز ولیعهدی امام رضا(علیه السّلام) می­دانند.

حرکت امام رضا(علیه السّلام) به طور رسمی و به ظاهر آزاد بود.عبور از شهرهای بزرگ و کوچک ، بخش­ها و دهستانها و دهکده­های بسیار، هیجان و شور عجیبی در کشورهای اسلامی به وجود می­آورد.مسلمانانی که تا آن زمان نمی­توانستند احساسات ارادتمندانه خود را به اهل بیت(علیه السّلام) اظهار کنند، با امام خود دیدار می­کردند و غرق نشاط شده و شرفیابی به حضور را عین شرفیابی به حضور جدش پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله و سلم) می­شمردند.

با این حرکت فصل نوینی در تاریخ اسلام به وجود آمد، زیرا مردم در اجتماعات با شکوه خود، شدت علاقه به اهل بیت را اثبات می­کردند و مسائل بسیاری را با امام در میان می­گذاشتند.

ادامه »