پیشگفتار:
اعتکاف را می توان آمیزه ای از چند عبادت با فضیلت به حساب آورد.روزه که خود عبادتی بس ارزشمند است و به میهمانی خدا رفتن به شمار می آید، یکی از شرایط اعتکاف است. حضور در مسجد و سرای دوست که به خودی خود عبادت است، نیز شرط اعتکاف محسوب می شود. محرمات اعتکاف یعنی چیز هایی که معتکف باید در طول اعتکاف از آن پرهیز کند ، انسان را به یاد حج که یکی از ارکان اسلام است ، می اندازد. دقت در احکام و آداب اعتکاف نشان می دهد که شباهت های قابل توجهی میان «حج»و «اعتکاف» وجود دارد.

پیشینه تاریخی اعتکاف:
می توان گفت : اعتکاف از عبادت های مخصوص به دین اسلام نیست؛ بلکه در ادیان دیگر نیز وجود داشته و در اسلام استمرار یافته است. گرچه اطلاعات قابل توجهی درباره حدود و شرایط این عبادت در ادیان دیگر در اختیار ما نیست.
علامه مجلسی در «بحارالانوار» به نقل از طبرسی آورده است:«گفته شده : سلیمان (علیه السلام) در مسجد بیت المقدس به مدت یکسال و دو سال ، یک ماه و دو ماه و کمتر و بیشتر اعتکاف می کرده است. آب و خوراک برای آن حضرت فراهم می شد و او در همان جا به عبادت می پرداخت»(1)

ادامه »

منزه است آن خدایی که بندۀ خود را شبانگاه از مسجدالحرام تا مسجد الاقصی که اطرافش را برکت داده ایم راه برد تا آیات خود را بدو بنمایانیم که براستی او شنوا وبینا است.

او منزه است، وچون کاری را اداره کند ،فقط بدوگوید:باش و وجود یابد،تو(ای پیغمبر ما -ای محمد-)بر آنچه (مردمان)می گویند صبر کن،و پیش از طلوع خورشید وپیش از غروب آن به ستایش پروردگارت تسبیح گوی،و ساعاتی از شب واطراف روز نیز تسبیح گوی شاید خوشنود شوی منزه است پروردگار تو پروردگار عزتمند از آنچه (منکران) توصیف کنند.ودرود بر پیغمبران و ستایش خدای را پروردگار جهانیان.

او است که آسمانها و زمین را در شش روز آفرید به تدبیر عرش پرداخت، هر چه در زمین فرو رود،وهر چه از آن بیرون آید،و هر چه از آسمان نازل شود و هر چه بدان بالا رود همه را بداند،و هر کجا که باشید او با شما است ، و بدانچه می کنید بینا است، پادشاهی آسمانها و زمین از آن اوست ، و کارها همگی به سوی او بازگردد، شب را به روز در می برد ، و روز را به شب درآورد، و بدانچه(از اسرار که)در سینه ها ست دانا و آگاه است.

و به ستایش پروردگارت تسبیح گوی و از وی آمرزش بخواه که وی بس توبه پذیر است.

منزهی تو، تویی که در بامداد وپسین تسبیحت گویند مردانی که هیچ تجارت و معامله ای آنها را از یاد خدا و نماز کردن و زکات دادن سرگرمشان نسازد، و از (دهشت)روزی که دلها و دیدگان در آن روز دگرگون شود بیم دارند.

خدایا همۀ ستایش و حمد خاص توست،از تو خواهم دربارۀ دین و دنیا وآخرتم هر چه خیر و خوبی است، و پناه به تو آرم از هر چه شر وبدی است که براستی تو هر چه خواهی بکنی و هر چه خواهی فرمایی، فرود فرست بر محمد و خاندان نیکو و پاکیزه و برگزیده اش و سلامی بسیار.

منبع:صحیفه علویه تالیف عبدالله بن صالح سماهیجی ترجمه آیةالله سیدهاشم رسولی محلّاتی

امام جواد (علیه السلام ) :« مَن اَطاعَ هَواهُ أعطی عَدُوَّهُ مُناهُ » ؛آنکه از هوای نفس خود پیروی کند آرزوی دشمنش را برآورده (1)

امروز دهم رجب 1432 مصادف با میلاد با سعادت امام جواد(علیه السلام ) است که در سال 195 دهم رجب به دنیا آمده اند.پدر بزرگوار آن حضرت امام رضا (علیه السلام ) و مادر آن حضرت جناب سبیکه یا درّه است که امام رضا(علیه السلام ) نام ایشان را خیزران نهادند.

امام رضا(علیه السلام ):«هذا(الامام الجواد(علیه السلام ))المَولودُ الذی لَم یُولَد مَولُودُ اَعظَمُ بَرَکَةً علی شعتنا مِنه»؛این مولودی است که پر برکت تر از او برای شیعه ها بدنیا نیامده است (2) .

ادامه »