فرازهایی از دعای حضرت علی(علیه السلام) در روز یازدهم ماه رجب
منزه است آن خدایی که بندۀ خود را شبانگاه از مسجدالحرام تا مسجد الاقصی که اطرافش را برکت داده ایم راه برد تا آیات خود را بدو بنمایانیم که براستی او شنوا وبینا است.
او منزه است، وچون کاری را اداره کند ،فقط بدوگوید:باش و وجود یابد،تو(ای پیغمبر ما -ای محمد-)بر آنچه (مردمان)می گویند صبر کن،و پیش از طلوع خورشید وپیش از غروب آن به ستایش پروردگارت تسبیح گوی،و ساعاتی از شب واطراف روز نیز تسبیح گوی شاید خوشنود شوی منزه است پروردگار تو پروردگار عزتمند از آنچه (منکران) توصیف کنند.ودرود بر پیغمبران و ستایش خدای را پروردگار جهانیان.
او است که آسمانها و زمین را در شش روز آفرید به تدبیر عرش پرداخت، هر چه در زمین فرو رود،وهر چه از آن بیرون آید،و هر چه از آسمان نازل شود و هر چه بدان بالا رود همه را بداند،و هر کجا که باشید او با شما است ، و بدانچه می کنید بینا است، پادشاهی آسمانها و زمین از آن اوست ، و کارها همگی به سوی او بازگردد، شب را به روز در می برد ، و روز را به شب درآورد، و بدانچه(از اسرار که)در سینه ها ست دانا و آگاه است.
و به ستایش پروردگارت تسبیح گوی و از وی آمرزش بخواه که وی بس توبه پذیر است.
منزهی تو، تویی که در بامداد وپسین تسبیحت گویند مردانی که هیچ تجارت و معامله ای آنها را از یاد خدا و نماز کردن و زکات دادن سرگرمشان نسازد، و از (دهشت)روزی که دلها و دیدگان در آن روز دگرگون شود بیم دارند.
خدایا همۀ ستایش و حمد خاص توست،از تو خواهم دربارۀ دین و دنیا وآخرتم هر چه خیر و خوبی است، و پناه به تو آرم از هر چه شر وبدی است که براستی تو هر چه خواهی بکنی و هر چه خواهی فرمایی، فرود فرست بر محمد و خاندان نیکو و پاکیزه و برگزیده اش و سلامی بسیار.
منبع:صحیفه علویه تالیف عبدالله بن صالح سماهیجی ترجمه آیةالله سیدهاشم رسولی محلّاتی