• خانه 
  • تماس  
  • ورود 

شب قدر را قدر بدانیم

16 مرداد 1391 توسط ترکاشوند
 

بسم الله الرحمن الرحيم

«انّا انزلناه في ليلة القدر، و ما ادريك ما ليلة القدر ليلة القدر خيرٌ من الف شهرٍ، تنزل الملائلكة و الروح فيها باذن ربّهم من كلٍّ امرٍ، سلام هي حتّي مطلع الفجر»
«ما آن (قرآن) را در شب قدر فرو فرستاديم، و تو چه مي‌داني شب قدر چيست؟ شب قدر از هزار ماه برتر و ارزشمندتر است، فرشتگان و بزرگ ايشان ـ روح ـ در آن شب به رخصت پروردگارشان براي انجام هر آنچه تقدير و مقّرر گشته فرود آيند، اين شب تا سپيده‌‌‌‌‌دم آكنده از سلامت و امنيت است.»

نود و هفتمين سوره قرآن كريم «قدر» نام دارد. اين سوره در دوران مكّه بر پيامبر اكرم (ص) نازل گشته و عدد آيات آن از پنج بيشتر نيست، امّا به رغم اختصار متن آن، داراي مفاهيم بس بلند و متعالي است. اين مفاهيم عمدتاً پيرامون يک محور اساسي تمركز يافته و آن موضوع «شب‌قدر» است.

از ظواهر آيات كريمه اين سوره، ويژگيهاي شب قدر به شرح ذيل استفاده مي‌شود:

1. نزول قرآن از جانب خداوند متعال، در اين شب واقع شده است.

2. شب‌قدر چندان بزرگ و محترم است كه خداوند كتاب آسماني خود را ظرف بيان عظمت و حرمت آن قرار داده است.

3. ارزش شب قدر از هزار ماه برتر مي‌باشد.

4. نظام‌نامه آفرينش در قالب برنامه‌اي يكساله در اين شب از سوي خداوند تقدير مي‌يابد و توسّط فرشتگان و روح. از آسمان به زمين آورده مي‌‌‌‌شود و به پيشگاه وليّ زمان (در هر عصر و نسل) تقديم مي‌گردد.

5. اين شب از آغاز تا فرجام آن كه سپيده ی صبح از مشرق برآيد، سراسر ،سلام و امان را همراه خود دارد.

اينک اين نگارنده مي‌كوشد تا در اين صفحات نسبت به هر يک از ويژگيهاي ياد شده مطالبي را با استناد به آيات كريمه و روايات مأثوره از ائمّه هدي(ع) به خواننده ارجمند تقديم نمايد.

نزول قرآن در شب‌قدر:

قرآن كريم در آيه ی 185 سوره بقره مي‌فرمايد:

«شهر رمضان الذي انزل فيه القرآن هدي للنّاس و بيّنات من الهدي و الفرقان»

«ماه رمضان كه قرآن در آن نازل شده و راهنماي مردم است و آيات روشن آن پيام هدايت و مايه ی تميز حق از باطل مي‌باشد»

از اين آيه ی مباركه به وضوح استفاده مي‌شود كه قرآن ـ در تمامت خود ـ در ماه رمضان از جانب خداوند متعال فرود آمده است. از سويي نخستين آيه ی سوره قدر تصريح مي‌نمايد:

«انّا انزلناه في ليلة القدر»

«ما قرآن را در شب قدر فرو فرستاديم»

از انطباق اين دو آيه بر يكديگر مي‌توان به نتايج ذيل دست يافت:

1. قرآن در ماه رمضان و در شب قدر نازل گشته است.

2. شب قدر يک شب از شبهاي ماه مبارک رمضان مي‌باشد.

بايد افزود كه حسب آيات كريمه كتاب خدا و روايات صحيح، فرود آمدن قرآن از ملكوت هستي به دو گونه صورت پذيرفته است:

الف: نزول دفعي و يكباره قرآن كه از آن در بيان شرع به انزال تعبير مي‌شود، و اين واقعه‌اي است كه در شب قدر رخ داده است.

ب: نزول كُند و تدريجي قرآن كه در زبان شرع از آن به تنزيل ياد شده است. در اين مرحله، آيات قرآن به تناسب زمان، مكان، موقعيّت‌ها، حوادث و رويدادها، چهره‌ها و شخصيّت‌ها و نيز حسب نياز جامعه ی اسلامي به وضع احكام و ضوابط و قواعد و قوانين و نظام زندگي فردي، اجتماعي، اقتصادي، سياسي، نظامي و فرهنگي در طول دوران بيست و سه ساله رسالت نبي اكرم(ص) به تدريج در قالب پيام وحي به آن گرامي نازل گرديده و حضرتش نيز آن را بر مردم بازخوانده است.

امام ابو عبد الله جعفر بن محمد صادق (ع) در تبيين اين حقيقت مي‌فرمايد:

«نزل القرآن جملة واحدة في شهرٍ رمضان الي بيت المعمور ثم نزل في طول عشرين سنة.»

«قرآن ـ تمامت آن ـ به يكباره در ماه رمضان از جانب خداوند متعال (و از لوح محفوظ) به بيت معمور (آسمان دنيا) فرود آمده سپس در مدّت (نزديک به) بيست سال بر پيامبر اكرم (ص) نازل گشته است.»(1)

مفسّرين قرآن نيز در آثار تفسيري خود بر اين معني تأكيد كرده‌اند. ابوالفتوح رازي در ذيل آيه ی يكم سوره ی مباركه ی قدر مي‌نويسد:

«ما فرستاديم قرآن را در شب‌قدر ، فرو فرستاديم آن را از لوح محفوظ به آسمان دنيا، به بيت العزّة و جبرئيل (ع) بر سَفَره (نويسندگان) املاء كرد، آنگه به نجوم ـ يعني بخش بخش و به تفاريق ـ فرو مي‌آورد آيه آيه و سوره سوره به حسب حاجت بر وفق مصلحت.»(2)

موضوع نزول قرآن در شب قدر، علاوه بر سوره ی قدر در آيات ابتداي سوره مباركه دخان نيز بيان شده است:

«بسم الله الحمن الرحيم، حم، و الكتاب المبين، انّا انزلناه في ليلة مباركة انّا كنا منذرين، فيها يفرق كل امر حكيم امرا من عندنا انّا كنّا مرسلين».

«حا، ميم، سوگند به كتاب روشنگر، كه ما آن را در شبي بس فرخنده فرو فرستاديم همانا ما هشدار دهنده‌ايم، در آن شب هر امر استواري فيصله مي‌يابد، فرماني از جانب ماست، ما فرستنده آنيم.»(3)

در اين آيات نيز سخن از نزول قرآن در شبي است كه به صفت «مبارک» توصيف گشته و تصريح شده است كه در آن شب نسبت به اساسي‌ترين امور نظام آفرينش و به تعبير قرآن «هر امر حكيم » از جانب خداوند متعال تقدير بايسته‌اي مقدّر مي‌گردد.

شيخ بزرگوار مفسّر عالي مقدار «طبرسي» در تفسير خود «مجمع البيان» به استناد سخن امامان باقر و صادق: در توضيح نسبت به «ليلة مباركة» مي‌گويد:

«الليلة المباركة هي ليلة القدر»
«مقصود از شب فرخنده (كه آيه شريفه به آن اشارت نموده) همان شب قدر است.»(4)

o در اينجا طرح يک پرسش و پاسخ به آن ضروري مي‌نمايد و آن اينكه: با قبول اين مطلب كه شب قدر در ماه مبارک رمضان قرار دارد، کداميک از ليالي اين ماه مفتخر به اين فخر و شرف است؟

اين سؤال نه فقط براي ما بلكه براي پيشينيان تا دوران رسول اكرم و ائمّه هدي (ع) نيز مطرح بوده و كساني كه عظمت و اهميّت ليلة القدر را از بيان پيشوايان معصوم مي‌شنيدند، همواره از آن گراميان مي‌خواستند شب‌قدر را تعيين نمايند تا امكان درک آن و بهره گيري از بركات فراوانش آسان‌تر فراهم آيد.

در برابر اين گونه پرسشها و اصرارها، پيشوايان معصوم (ع) نيز پاسخ سؤال كننده را به نحوي بيان مي‌فرمودند كه پرسشگر همچنان به عظمت شب‌قدر بيشتر بينديشد و اهميّت آن را بهتر دريابد، گفتگوي ذيل ميان ابو بصير و امام صادق (ع) در اين خصوص به وضوح همين مقصود را مي‌رساند:

«عن علي بن ابي حمزة الثمالي قال: كنت عند ابي عبدالله(ع) فقال له ابو بصير:

جعلت فداك الليلة التي يرجي فيها ما يرجي؟

فقال: في احدي و عشرين و او ثلاث و عشرين.

قال: فان لم اقو علي كلتيهما؟

قال: ما ايسر ليلتين فيما تطلب.

قلت: فربما راينا الهلال عندنا و جاء من يخبرنا بخلاف ذلك من ارض اخري

فقال: ما ايسر اربع ليال تطلبها فيها»(5)

علي بن ابي حمزه ی ثمالي مي‌گويد: در حضور اما صادق (ع) بودم. ابوبصير از امام (ع) پرسيد:

جانم فداي تو! آن شبي كه به آن اميد مي‌رود آنچه اميد مي‌رود (كدام شب است)؟

امام (ع) فرمود: بيست و يكمين يا بيست و سومين شب (از ماه رمضان).

ابوبصير پرسيد: اگر نتوانم هر دو شب را (درک كنم)؟

امام (ع) فرمود: چه آسان است آنچه را مي‌طلبي در دو شب جستجو كني! (يعني بكوشيد تا بتوانيد)

ابوبصير پرسيد: بسا كه ما هلال ماه رمضان را ببينيم (و بنابراين روز اوّل ماه و نهايتاً روزها و شبهاي ديگر را بتوانيم تعيين كنيم) آنگاه كسي براي ما از شهري ديگر خبر آورد و رؤيت هلال (و در نتيجه آغاز ماه) را به گونه‌اي متفاوت بيان نمايد(در اين صورت تشخيص شب قدر براي ما دشوار خواهد بود، چه كنيم)؟

امام فرمود: چه آسان است آنچه را مي‌طلبي در چهار شب جستجو كني! (يعني بكوشيد شب‌هايي كه احتمال «قدر» را در آن مي‌دهيد، محترم بشماريد!)

ملاحظه مي‌كنيد كه در اين گفتگو امام صادق (ع) ضمن راهنمايي پرسشگر كنجكاو،از تعيين و تشخيص دقيق شب قدر پرهيز مي‌فرمايد و پاسخ را به گونه‌اي بيان مي‌نمايد كه بر ارزش و قدرِ شب قدر همچنان افزوده شود و رغبت مشتاقان براي درک آن افزايش يابد.

با اين حال شب قدر از دهه سوم ماه مبارک رمضان بيرون نيست و حتّي دقيق‌تر، احتمال«قدر» براي شب بيست و يکم و بيست و سوم اين ماه از ديگر شب‌ها بيشتر است، چنانكه روايت امام صادق(ع) مشتاقان براي درک آن افزايش يابد. چنانكه روايت امام صادق (ع) نيز بر اين معني گواه مي‌باشد.

باز از مجموع سخنان ائمّه هدي(ع) مي‌توان دريافت كه اهميّت شب بيست و سوم ماه رمضان افزون از شب بيست و يكم است. امام صادق(ع) ضمن يک روايت بلند كه حفص بن غياث روايتگر آن است، تصريح مي‌فرمايد:

«نزل القران في ثلاث عشرين من شهر رمضان»

«قرآن در شب بيست و سوم ماه رمضان نازل گشته است.»(6)

همچنين در سخني ديگر امام صادق (ع) كلامي را از پيامبر اكرم (ص) باز مي‌گويد كه حضرتش فرمود:

«انزل القرآن في ثلاث و عشرين من شهر رمضان»

«قرآن در بيست و سومين شب از ماه رمضان فرود آمده است»(7)

o در بحث نزول قرآن در شب قدر ذكر نكته‌اي ديگر خالي از لطف نيست و آن اينكه: ماه مبارک رمضان نه فقط ظرف نزول قرآن است، بلكه كتب مهمّ آسماني ديگر نيز در اين ماه از جانب خداوند متعال به سوي امّت‌هاي گذشته نازل شده است! گويي گردش سال در نظام تكوين با ماه رمضان آغاز مي‌شود. به روايت ذيل توجه كنيد: گوي گردش سال در نظام تكوين با ماه رمضان آغاز مي‌شود. به روايت ذيل توجه كنيد: «عن ابي عبدالله (ع)قال: ان الشهور عندالله اثنا عشر شهراً في كتب الله يوم خلق السموات و الارض فغرة الشهور شهر الله عز ذكره و هو شهر رمضان…»(8)

امام صادق (ع) فرمود: «شمار ماه‌ها در كتاب تكوين آنگاه كه خداوند آسمان‌ها و زمين را آفريد،دوازده ماه بود و سرآغاز اين ماهها، ماه خدا. گرامي باد ياد او ـ ماه رمضان بود…»

بدين ترتيب سنّت خداوند از ازل بر اين امر استقرار يافته كه پيامهاي بزرگ و سنگين خود براي هدايت آدميان را در قالب كتب آسماني و در ماهي كه مبداء گردش سال در نظام تكوين است. ماه رمضان ـ به انسانها ابلاغ مي‌فرمايد؛ در اين زمينه باز به سخني از امام جعفر صادق (ع)كه ابو بصير آن را روايت كرده است بنگريد:

«انزلت التوارة في ست مضت من شهر رمضان و نزل الانجيل في اثني عشر ليلة مضت من شهر رمضان و نزل الزبور في ليلة ثماني عشرة مضت من شهر رمضان و نزل القران في ليلة القدر.»(9)

«تورات در ششمين شب از ماه رمضان نازل گرديد و انجيل در دوازدهمين شب و زبور در هجدهمين شب، و قرآن در شب قدر فرود آمد».

o در اينجا توجّه خواننده ارجمند را به موضوعي ديگر نيز جلب مي‌نمايد، بساكه براي او قابل اعتنا به نظر آيد و آن اينكه: اين حوادث بزرگ و وقايع سرنوشت ساز چرا همه در شب روي داده است؟ گويي شبانگاهان كه آفتاب اين منظومه خورشيدي پرتوهاي نوراني خود را از عرصه ی خاک برمي‌گيرد و جهان در خاموشي و خيل عظيم آدميان به خواب فرو مي‌روند، در ملكوت عالم غريو خروشي غريب بپاست ، كه ذهن غفلت پيشگاني ـ چون اين نگارنده از آن بي خبر و انديشه ی هوشياران و بيداران از آن آگاه و باخبر است. اين است كه خداوند در كتاب كريم خود آنگاه كه به توصيف پارسايان مي‌پردازد، براين خصلت نيز پاي مي‌فشرد كه:

«كانوا قليلاً من الليل ما يهجعون و بالاسحار هم يستغفرون.»(10)

« ايشان (پرهيزگاران) فقط اندكي از شب را مي‌خفته و سحرگاهان از خداوند آمرزش مي‌خواسته‌اند».

آري، به راستي كه: شب مردان خدا صبح جهان افروز است!

 نظر دهید »

ایام البیض رمضان المبارک

13 مرداد 1391 توسط ترکاشوند

روزهای سپید یا ایام البیض، به روزهای سیزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه قمری گویند.[به باور مسلمانان ایام البیض ماه‌های رجب، شعبان و رمضان، دارای فضیلت بسیار می‌باشند. «ایام البیض» یعنی روزهایی که شب‌هایش سفید است. منظور، سیزدهم، چهاردهم و پانزدهم ماه قمری است که «شب‌های مهتاب» دارند.

در ایام البیض، «ایام» جمع یوم به معنای روز و «بیض» جمع ابیض به معنای سفید و درخشان است. «روزهای سپید» برابر پارسی آن است.

وجه تسمیه [ویرایش]

در پیرامون وجه تسمیه این واژه دو دیدگاه وجود دارد]:

  • یکی اینکه با توجه به اینکه در این سه روز به دلیل کامل بودن ماه، شب‌ها روشن و سفید است، روزهای این سه شب را ایام البیض به معنای روزهای سفید نامیده‌اند.
  • دیگر اینکه در حدیثی از پیامبر اسلام آمده است هنگامی که آدم خطایی که ترک اولی بود را انجام داد بدنش سیاه شد. پس از آن بر قلبش الهام شد که روزهای ۱۳ و ۱۴ و ۱۵ را روزه بگیرد. هر روز از این روزها را که روزه گرفت، بخشی از بدنش سفید شد، وقتی سه روز تمام شد، تمام بدنش سفید شده بود. به همین دلیل این روزها را روزهای سفید گفته‌اند.

اعمال شب پانزدهم ماه رمضان

پانزدهم از لیالى متبرکه است و در آن چند عملست: اوّل غسل دوّم زیارت امام حسین‏علیه السلام سیّم شش رکعت نماز به حمد و یس و تبارک و توحید چهارم صد رکعت نماز در هر رکعت بعد از حمد ده مرتبه توحید بخواند شیخ مفید در مقنعه از حضرت امیرالمؤمنین‏علیه السلام روایت کرده که هر که این عمل را بجا آورد حق تعالى بفرستد بسوى او ده ملائکه که دفع کنند از او دشمنان او را از جنّ و انس و بفرستد سى فرشته نزد مَوْت او که او را ایمن کنند از آتش پنجم روایت شده که از حضرت صادق‏علیه السلام سؤال کردند که چه مى‏فرمائى در حق کسى‏که حاضر شود نزد قبر حسین‏علیه السلام در شب نیمه ماه رمضان فرمود بَه بَه کسى‏که نماز گذارد نزد قبر آن حضرت در شب نیمه ماه رمضان ده رکعت بعد از نماز عشاء و این نماز غیر از نافله شب باشد و بخواند در هر رکعت بعد از حمد قُلْ هُوَاللَّهُ اَحَدٌ ده مرتبه و پناه ببرد به خداوند تعالى از آتش جهنّم حق تعالى او را آزاد از آتش ثبت فرماید و از دنیا نرودتادرخواب به‏بیند ملائکه‏اى که بشارت دهند او را به بهشت و ملائکه‏اى که ایمن گردانند او را از آتش روز نیمه سنه‏دوّم‏ولادت‏باسعادت‏حضرت‏امام‏حسن مجتبى‏علیه السلام واقع شد و شیخ مفید فرموده که تولّد امام محمد تقى‏علیه السلام در سنه‏صدونودوپنج‏در این روز بوده لکن مشهور در غیر این روز است بهرحال روز بسیار شریفى است و صدقات و مَبَرّات در آن فضلیت بسیار دارد شب هفدهم شب بسیار مبارکیست و در آن شب لشکر حضرت رسول‏صلى الله علیه وآله با لشکر کفّار قریش ملاقات کردند در بدر و در روزش جنگ بدر واقع شد و حق تعالى لشکر آن حضرت را بر مشرکین ظفر داد و آن اعظم فتوحات اسلام بود لهذا علماء فرموده‏اند که در آن روز مستحب است صدقه و شکر خدا بسیار نمودن و غسل و عبادت در شبش نیز فضیلت عظیم دارد مؤلف گوید که روایات بسیار وارد شده که در آن‏شب‏بَدْرحضرت‏رسول‏صلى الله علیه وآله بااصحاب‏فرمودکیست‏امشب‏براى‏ما برود از چاه آب بکشد بیاورد اصحاب سُکوت کردند و هیچکدام اِقدام بر این کار نکردند حضرت امیرالمؤمنین‏علیه السلام مشکى برداشت به طلب آب بیرون رفت و آن شب شبى بود سرد و باد مى‏آمد و ظلمت داشت پس رسید به چاه آب و آن چاهى بود بسیار گود و تاریک و آن حضرت دَلْوى نیافت تا از چاه آب کشد لاجَرَم به چاه پایین رفت و مشک را پر کرد و بیرون آمد رو کرد به آمدن که ناگاه‏بادسختى‏برخوردبه‏آن‏حضرت‏که آن جناب از سختى آن نشست تا برطرف شد پس برخاست و حرکت فرمود که ناگاه باد سختى دیگر مانند آن آمد آن حضرت نشست تا او نیز ردّ شد دیگر باره برخاست برود مرتبه سیّم‏نیزهمان‏نحوبادى‏رسید و آن حضرت نشست و چون ردّ شد برخاست و خود را به حضرت رسول‏صلى الله علیه وآله رسانید حضرت پرسید که یا اَبَاالحسن براى چه دیرآمدى عرض کرد که سه مرتبه بادى به من رسید که بسیار سخت بود و مرا لرزه فراگرفت و مَکْثَم به جهت برطرف شدن آن بادها بود فرمود آیا دانستى آنها چه بود یا علىّ عرض کردنه فرمود آن اوّل جبرئیل بود با هزار فرشته که بر تو سلام کرد و سلام کردند و دیگرى میکائیل بود با هزار فرشته که بر تو سلام کرد و سلام کردند و پس از آن اسرافیل بود با هزار ملائکه که سلام کرد بر تو و سلام کردند و اینها فرود آمدند به جهت مَدَدِ ما فقیر گوید که اشاره به همین است قول آن کسى که گفته که از براى امیرالمؤمنین‏علیه السلام در یک شب سه هزار و سه منقبت بوده و اشاره به همین نموده سیّد حمیرى در شعر خود در مدح آن حضرت‏

اُقسِمُ بِاللَّهِ وَ الآئِهِ‏

وَالْمَرْءُ عَمَّا قالَ مَسْؤُولٌ‏

سوگند خورم به خدا و نعمتهایش‏

و انسان از هر چه گوید بازخواست شود

اِنَّ عَلِى‏َّ بْنَ اَبیطالِبٍ‏علیه السلام‏

عَلَى التُّقى‏ وَالْبِرِّ مَجْبُولٌ‏

براستى على بن ابیطالب‏

فطرتش به پرهیزکارى و نیکى سرشته شده‏

کانَ اِذَا الْحَربُ مَرَتْهَا الْقَنا

وَاَحْجَمَتْ عَنْهَا البَها لیلُ‏

چنان بود که هنگامى که نیزه‏ها تنور جنگ را مى‏افروخت‏

و دلیران از آن گریزان بودند

یَمْشى‏ اِلَى الْقِرْنِ وَفى‏ کَفِّهِ‏

اَبْیَضُ ماضِى الْحَدِّ مَصْقُولٌ‏

بسوى هماورد خویش مى‏رفت و در دستش‏

شمشیر بَراق و بُران و صیقلى شده بود

مَشْىَ الْعَفَرْنا بَیْنَ اَشْبالِهِ‏

اَبْرَزَهُ لِلْقَنَصِ الْغیلُ‏

چنانچه شیر در میان بچه‏هاى خود راه مى‏رود

در آن حال که بیشه براى شکار او را بیرون فرستد

ذاکَ الَّذى‏ سَلَّمَ فى‏ لَیْلَهٍ

عَلَیْهِ میکالٌ وَجِبْریلٌ‏

على همان کسى است که در یکشب بر او

سلام کرد میکائیل و جبرئیل‏

میکالُ فى‏ اَلْفٍ وَجِبْریلُ فى‏

اَلْفٍ وَیَتْلُوهُمْ سَرافیلُ‏

میکائیل با هزار فرشته و جبرئیل نیز با

هزار فرشته و پشت سر آنها نیز اسرافیل آمد

لَیْلَهَ بَدْرٍ مَدَداً اُنْزِلُوا

کَاَنَّهُمْ طَیْرٌ اَبابیلُ‏

در شب بدر که براى کمک فرود آمدند

همانند مرغهاى ابابیل (که به مکه آمدند)

دعاى مُجير

دعائيست رفيع الشأن مروىّ از حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِيهِ وَ اله جبرئيلبراى آن حضرت آورد در وقتى كه در مقام ابراهيم عليه السلام مشغول به نماز بود وكفعمى در بلد الامين و مصباح اين دعا را ذكر كرده و در حاشيه آن اشاره به فضيلت آننموده از جمله فرموده هر كه اين دعا را در ايّام البيض ماه رمضان بخواند گناهانشآمرزيده شود اگر چه به عدد دانه هاى باران و برگ درختان و ريگ بيابان باشد و براىشفاء مريض و قضاء دين و غنا و توانگرى و رفع غم خواندن آن نافع است و دعا اين است :
به نام خداى بخشاينده مهربان

سُبْحانَكَ يا اَللّهُ تَعالَيْتَ يا رَحْمنُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ يا مُجيرُسُبْحانَكَ

منزهى اى خدا برترى تو اى بخشنده پناه ده ما را از آتش اى پناه دهمنزهى

يا رَحيمُ تَعالَيْتَ يا كَريمُ اَجِرْنا مِنَ النّارِ يا مُجيرُ سُبْحانَكَ يامَلِكُ

اى مهربان برترى تو اى كريم پناه ده ما را از آتش اى پناه ده منزهى اى پادشاه

…..

 2 نظر

شرح دعای ابوحمزه ثمالی به روایت آیة الله جوادی آملی

01 مرداد 1391 توسط ترکاشوند

 

شرح دعای ابوحمزه ثمالی به روایت آیة الله جوادی آملی

گرچه همواره راه نیایش عبد و مولا باز است، ولی برای زمان مشخص مانند ماه مبارك رمضان كه عید اولیای الهی است ، فضیلت مخصوص است . در این فرصت كوتاه كه شرح اجمالی دعای نورانی ابوحمزة ثمالی به عرضتان می رسد ، متون و خطوط اصلی این دعا بازگو خواهد شد.

این دعائی است كه وجود مبارك امام سجاد، زین العابدین سلام الله علیه در تمام سحرهای ماه مبارك رمضان این دعا را می‌خواندند. شایسته است پیروان عترت طاهرین تأسّی كنند و در سحرها بیدار باشند و این دعای نورانی را قرائت كنند. این دعا در جوامع روائی و حدیثی ما‌ آمده است.

صفحات: 1· 2· 3· 4· 5

 نظر دهید »
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • ...
  • 6
  • ...
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • ...
  • 30
بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ اللّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِهِ في هذِهِ السّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَةٍ وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِدا ‏وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْناً حَتّى تُسْكِنَهُ أَرْضَك َطَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فيها طَويلاً

کد دعای فرج امام زمان (عج)
فال,طالع بینی

مدرسه علمیه کوثر تویسرکان

  • خانه
  • اخیر
  • آرشیوها
  • موضوعات
  • آخرین نظرات

جستجو

موضوعات

  • همه
  • بدون موضوع
  • مقالات
  • ادبی
  • دینی مذهبی
  • مناسبت ها
  • خبر مدرسه
  • احادیث و روایات
  • دفاع مقدس
  • متفرقه
  • تازه ها

فیدهای XML

  • RSS 2.0: مطالب, نظرات
  • Atom: مطالب, نظرات
  • RDF: مطالب, نظرات
  • RSS 0.92: مطالب, نظرات
  • _sitemap: مطالب, نظرات
RSS چیست؟
  • کوثربلاگ سرویس وبلاگ نویسی بانوان
  • تماس