به دنبال مطالب روز گذشته

و از جمله نعمات بزرگ الهی آن است که کعبه را خانه ی خویشتن قرار داده و به مردم اذن داده است که قصد زیارت آن کنند و از آنها این را زیارت خود پذیرفته است و زیارت را مورد پاداش و قبول و رضای خود شمرده است و به جانم سوگند که این منتهای لطف و ارفاق و کرم است ؛ زیرا شخص بصیر چون در معانی مناسک حج تأمّل کند به عظمت لطف خدای تعالی بلکه به محبّت او برای عنایتی که به مؤمنان دارد پی خواهد برد و منهتای عنایت او را برای کشانیدن بندگان به باب خویش و دعوت آنان به قرب خویش و به جوار خویش ادراک خواهد نمود ، و همچنین قدر نعمت وجود این پیامبر گرامی که ما را به این عوالم گرامی هدایت فرموده و اسرار این مقامات شریفه کریمه را به ما شناسانیده است و این دلهای مرده را به روح ایمان زنده کرده و کوری چشم آنان را به نور ایقان برطرف و روشن ساخته است خواهد دانست و اجمال این تفصیل آنکه خدای سبحانه و تعالی بنی آدم را از خاک آفرید و آنها را به سوی قرب و جوار و لقای خود که اعلی علییّن و مقام روحانییّن است دعوت فرموده و برای اینکه آدمی در اوایل امرش از جهت فرو رفتن در ظلمات عوالم طبیعت و اسارتش در زندان آب و گل کره ارضی به این عوالم عالیه دست نخواهد یافت به لطف خویش از عالم خودشان معموره ای ساخت و نام آن را خانه خود گذاشت و آن را مَطاف زُوّار و خواهندگان حضرت او قرار داد تا در دور او طواف کنند و آن را زیارت نمایند و به پروردگار خود انس پیدا کنند و بر حسب حالات خود به او مأنوس شوند و بدین ترتیب برای وصول به عوالم مافوق آن (از عوالم قدس و جهان قرب) استعداد حاصل نمایند و برای این زیارت نَسَک و راههائی قرار داد که تمام آنها پله هائی برای ترقی و بالارفتن از عالم مُلک به عوالم ملکوت و جبروت و لاهوت است

ادامه »

عمل عمده در این ماه، دانستن انعام واحسانی است که خداوند در این ماه به بشر در روز"دحوالارض” فرموده است؛ چنانکه هم نص در آن وارد وهم در علم سر محقق گشته است ودر اخبار کثیره وارد شده است که در روز بیست وپنجم ماه ذی القعده خانه کعبه برقرار شد و زمین در زیر آن کشیده و پهن گشته است، در آن روز آدم به زمین فرو آمده وحضرت خلیل یا عیسی(علیهما السلام) در آن روز متولد شده ودر آن روز رحمت الهی انتشار یافته است ودرباره آن روز امیر المؤمنین(علیه السلام) مروی است که نخستین رحمتی که از آسمان به زمین نازل گشت در روز بیست وپنجم ماه ذی القعده بوده است وهرکس در این روز روزه بدارد وشب آن را قیام به نماز کند عبادت صدسال باشد که روزهای آن را روزه دار و شبهای آن را به قیام گذرانده باشد وهر جماعتی که در این روز گرد هم آیند وبه ذکر پروردگار عزّوجلّ باشند متفرق نخواهند شد تا این که خواهشهای آنها برآورده شود ودر این روز هزار هزار رحمت نازل گردد که صدی نود و نه آن بخشش حلقه های ذاکرین و روزه داران این روز و قائمین در شب باشند وروایت است که آن حضرت در این روز وقت ظهر دو رکعت نماز می خواندند در هر رکعت یک مرتبه حمد وپنج مرتبه سوره ” والشمس وضحها” وبعد از سلام بگوید: “لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم” وبگوید"یا مقیل العثرات أقلنی عثرتی یا مجیب الدعوات أجب دعوتی یا سامع الأصوات إسمع صوتی وارحمنی وتجاوز عن سیئاتی وما عندی یا ذالجلال والإکرام” ومستحب است دعائی را که در این روز روایت شده که اول آن “یا داحی الکعبه” است بخواند.

واما معرفت نعمت کعبه ودحو الارض، بدان که برای این نعمت صورت وحقیقتی است اما صورت آن در کتاب"اقبال” به آن اشاره شده است که خدای تبارک وتعالی در این روز زمین را برای سکنای بنی آدم و تعیش آن بنا فرمود و زمین و هرچه از نعمات در آن است حتی بدنهای ما و ارزاق ما تماماً از چیزهایی است که در این روز از رحمت حق انتشار یافته است ؛ پس هر نعمتی در دنیا بر حسب اجناس و انواع و اصناف آن که هیچکس را قدرت بر احصاء آن نیست نزول و انتشار آن در این روز بوده است ؛ پس بر بنده است که مراقب مولای خود برای افزایش شکر نعمتهای او باشد به اینکه تا آنجا که فطانت او منتهی می شود به نعمات عزیمه ی او و آنچه را که به آفرینش زمین و محتویات زمین به او انعام فرموده است تفکر کند که چه نعمتهایی خدای تعالی به او انعام فرموده است و آن نعم به واسطه زیادی لطف قطعاً دانش او به آن نخواهد رسید .

و از جمله نعمات بزرگ الهی آن است که کعبه را خانه ی خویشتن قرار داده و به مردم اذن داده است که قصد زیارت آن کنند و از آنها این را زیارت خود پذیرفته است و زیارت را مورد پاداش و قبول و رضای خود شمرده است و به جانم سوگند که این منتهای لطف و ارفاق و کرم است .

برگرفته از کتاب : المراقبات ، ترجمه کامل میرزا جواد آقا ملکی تبریزی

شهید حسن صوفی

کلی برایش از حفظ سلامتی گفتم تا رژیم را قبول کرد .

« من همین نان و سیب زمینی را می خورم ، این سفره رنگین مال شما …. شما که از جبهه خبر ندارید ، چه جور دلتون میاد چند جور غذا درست کنید ؟!!!»

شهید یوسف کلاهدوز

از اینکه کسی را به عنوان رئیس دفتر داشته باشد و خود با تشریفات خاص در اتاقش جداگانه بنشیند ، پرهیز داشت . همیشه با مسئول فترش در یک اتاق می نشست ، یک بار مسئول دفتر او خواست شکل ظاهری اتاق را به صورتی درآورد که موقعیت و محل کار شهید کلاهدوز با او مشخص شود . از غیبت ایشان استفاده کرد و دکور و لوازمی را که در اتاق قرار داشت ، عوض کرد ، با دیدن این وضع بسیار ناراحت شدند و گفتند : در این دو گانگی ها چه معنی دارد . پس آستینش را بالا زد و همه چیز را به حالت اول برگرداند.

شهید حمید قلنبر

معتقد بود که وسایل زندگی او باید در حد پائین ترین سطح ممکن باشد ، موقع ازدواج به من گفت ، من روی حصیر زندگی خواهم کرد . مکان ثابتی ندارم ، بعد از درست شدن اوضاع ایران به هرجایی که احساس نیاز کنم – فلسطین ، افغانستان ، عراق و … خواهم رفت . تا زمانی که حضرت مهدی – عجل الله تعالی فرجه الشریف – ظهور فرماید و ظلم را ریشه کن کنند ، شیعه عزادار است .