خانه­های شهر،محل نزول قرآن،مکان صعود مناجات

شهر خدا که خانه­های نورانیش محل نزول قرآن است،مکان صعود مناجات دوستان خدا می­شود. قرآن نازل، قرآن صاعد را از دل­های خاشع می­رویاند، و قرائت قرآن صامت،به گونه­ای است که غربت قرآن ناطق را می­زداید و این بدان سبب است که صدای تلاوت سوره­ها، سکوت تدبّر آیه­ها را در هم نمی­شکند و تلاوت کتاب با درایت حکمت در هم می­آمیزد.

آنجا تلاوت، تواضع می­آورد و کسی به مناجات مباهات نمی­کند. اشک شوق، شیرینی آهِ خوف را زایل نمی­کند،و درک عاقلانه، درد عاشقانه را درمان نمی­نماید.

شب­ها و شب نشینی ها

زمان،برکات خود را به زمین ارزانی کرده است،و شبانه روز، با آنکه با سرعت عبور می­کند، توسط مسافران شهر به نرمی مرور می­شود.این همه به خاطر آن است که زمان با مهمانان خدا مهربان است و زمام خود را به دست دل ایشان سپرده است.گویا در این شهر مهمانان می­توانند شقّ القمر⁽¹⁾ کنند و ردّالشمس⁽²⁾ نمایند؛می­توانند در زمان حال به عقب برگردند و جبران مافات⁽³⁾ کنند و به جلو بروند و تدبیر ماآت⁽⁴⁾ نمایند.

محل اقامت مهمانان

مهمانان این شهر گویا مقیم این خانه­اند که احساس غریبی نمی­کنند و آشنایی با زیر و روی شهر از سر و رویشان می­بارد..هر کدام برای خود جایی دارند و مقامی؛و هر کس صحنی دارد و سرایی. محل اقامت مهمانان از قبل معیّن شده،و قدر و منزلت آدم­ها مثل روز قیامت،ولی به صورت نامحسوس، معلوم است.

بعضی­ها طبق معمول با خدا فاصله­ای ندارند.ولی بعضی­ها چند کوچه آن­طرف­تر همسایۀ خدا هستند. به هر حال در درون همۀ خانه­ها،همیشه و بیش از همۀ اوقات دنیا،حضور خدا احساس می­شود.دست­ها را به سوی خدا دراز می­کنند،ولی خدا را نزدیکتر از همیشه در آغوش مناجات خود می­یابند و مدهوش ملاقاتش می­شوند.

از امساک­های روزانه تا اطعام­های شبانه

تشنگی و گرسنگی بر زیبایی نگاه پر تمنّای دوستان خدا افزوده است.حالت عاشقی و دلدادگی در دست به سوی سفره دراز نکردن مهمانان،و ضعف و بی­رمقی بدنشان دیدنی است.انگار همه عاشقند که آب در اختیار دارند ولی لب تر نمی­کنند و دیوانه­اند که خوردنی در اختیار دارند ولی به روی خود نمی­آورند. همه از حال هم خبر دارند، ولی در حالی که به هم عشق می­ورزند و غمخوار یکدیگرند، روزها بر گرسنگی هم صبر می­کنند. اما شبها برای اطعام یکدیگر سبقت می­جویند.

(ادامه دارد…)

پی نوشتها:

1-  به معنای دو نیم شدن ماه،و از معجزات رسول اکرم(صلی الله علیه وآله و سلم)می­باشد.رجوع کنید به: تفسیر المیزان، ذیل اولین آیه از سورۀ قمر.

2- به معنای برگرداندن خورشید،از معجزاتی که دو مرتبه برای حضرت علی(علیه السلام) رخ داده است.رجوع کنید به من لا یحضره الفقیه،ج1،ص202،ابواب الصلاة و حدودها،حکمت 607-611.

3- گذشته.

4- آینده.

منبع: شهر خدا(رمضان و رازهای روزه­ داری)،علیرضا پناهیان