ستاره درخشانی در آسمان تقوا طلوع کرد؛ گوهر گرانبهایی در معدن فضیلت و انسانیت تکوّن یافت و در اصلاب شامخه و و ارحام مطهره نگه داری شد.

دختری که دانشمندترین اساتید به تربیتش همت گماردند.

خردمند بانویی که از آغاز عمر در مرکز حوادث بزرگ و پیشامدهایی که در تحولات زندگی بشر، دارای بزرگترین تأثیر بوده جای داشت.

یکتا زنی که نه تنها در زنان، بلکه در مردان عالم ، کمتر نظیرش را می­توان دید.

توانا بانویی که عالی ترین نمونه­ای از شهادت و دلیری، دانش و بینش، کفایت و خردمندی، قدرت روحی و تشخیص موقعیت بوده و هر وظیفه­ای از وظایف گوناگون اجتماعی را که به عهده گرفت، به خوبی انجام داد.

دانشمند بانویی که باید مردان جهان از خوان تعلیماتش بهره برگیرند و از خرمن کمالاتش خوشه­ها برچینند.

او بانوی بانوان، زینب، دختر امیرالمؤمنین بود.

زینب، ماهی است که از پنج خورشید تابان کسب نور کرده و از هر کدام به طور شایسته­ای بهره گرفته و آنگاه جهانی را روشن بخشیده است.

زینب، بانوی خردمند بنی هاشم در تاریخ اسلام و انسانیت چنین زندگی کرد تا اینکه بنابرقولی در دهم رمضان سال 65 هجری دیده از جهان فروبست.

منبع: بانوی کربلا،حضرت زینب (سلام الله علیها) ،نوشته : دکتر عائشه بنت الشاطی، مترجم: آیت الله سیدرضا صدر