100 سخن کوتاه ولی پرمحتوااز امام حسن مجتبی(ع)
100 سخن کوتاه ولی پرمحتوا
1.از آن حضرت سؤال شد : زهد چيست ؟ فرمود : رغبت به تقوى و بى رغبتى به دنيا .
(تحف العقول ، ص 227)
2.از آن حضرت سؤال شد : مروت چيست ؟فرمود : حفظ دين ، عزت نفس ، نرمش ، احسان ، پرداخت حقوق و اظهار دوستىنسبت به مردم .
(تحف العقول ، ص 227)
3.از آن حضرت سؤال شد : كرم چيست ؟ فرمود : بخشش پيش از خواهش و اطعام در قحطى .
(تحف العقول ، ص 227)
4.از آن حضرت سؤال شد بخل چيست ؟ فرمود : آنچه در كف دارى شرف بدانى ، و آنچه انفاق كنى تلف شمارى .
(تحف العقول ، ص 227)
5.از آن حضرت سؤال شد : بى نيازى چيست ؟فرمود : رضايت نفس به آنچه برايش قسمت شده ، هر چند كم باشد .
(تحف العقول ، ص 228)
6 .از آن حضرت سؤال شد : فقر چيست ؟ فرمود : حرص به هر چيز .
(تحف العقول ، ص 228)
7.از آن حضرت سؤال شد : شرف چيست ؟ فرمود : موافقت با دوستان و حفظ همسايگان .
(تحف العقول ، ص 228)
8.از آن حضرت سؤال شد : پستى و ناكسىچيست ؟ فرمود : به خود رسيدن و بىاعتنايى به همسر .
(تحف العقول ، ص 228)
9.پناهنده به خدا آسوده و محفوخ است ، ودشمنش ترسان و بىياور
(تحف العقول ، ص 229)
10.از خدا بر حذر باشيد با زيادى ياد او ، واز خدا بترسيد به وسيله تقوى ، و به خدا نزديك شويد با طاعت ، به درستى كهاو نزديك است و پاسخگو .
(تحف العقول ، ص 229)
11.بزرگى كسانى كه عظمت خدا را دانستنداين است كه تواضع كنند ، و عزت آنها كه جلال خدا را شناختند اين است كهبرايش زبونى كنند ، و سلامت آنها كه دانستند خدا چه قدرتى دارد اين است كهبه او تسليم شوند .
(تحف العقول ، ص 229)
12.بدانيد كه خدا شما را بيهوده نيافريده وسر خود رها نكرده ، مدت عمر شما را معين كرده ، و روزى شما را ميانتان قسمتكرده ، تا هر خردمندى اندازه خود را بداند و بفهمد كه هر چه برايش مقدر استبه او مىرسد ، و هر چه از او نيست به او نخواهد رسيد ، خدا خرج دنياى شما راكفايت كرده و شما را براى پرستش فراغت بخشيده و به شكرگزارى تشويق كرده ،و ذكر و نماز را بر شما واجب كرده و تقوى را به شما سفارش كرده ، و آن رانهايت رضايتمندى خود مقرر ساخته .
(تحف العقول ، ص 234)
13.اى بندگان خدا ، از خدا بپرهيزيد ، وبدانيد كه هر كس از خدا بپرهيزد ، خداوند او را به خوبى از فتنهها و آزمايشهابرآورد و در كارش موفق سازد و راه حق را برايش آماده كند .
(تحف العقول ، ص 234)
14.هيچ مردمى با هم مشورت نكند مگر اينكهبه درستى هدايت شوند .
(تحف العقول ، ص 236)
15.پستى و ناكسى اين است كه شكر نعمتنكنى .
(تحف العقول ، ص 236)
16.در طلب مانند شخص پيروز مكوش ، و مانندكسى كه تسليم شده به قدر اعتماد نكن چون به دنبال كسب و روزى رفتن سنتاست ، و ميانهروى در طلب روزى از عفت است ، و عفت مانع روزى نيست ، وحرصموجب زيادى رزق نيست . به درستى كه روزى قسمتشده و حرص زدن ، موجب گناه مىشود .
(تحف العقول ، ص 236)
17.انسان تا وعده نداده ، آزاد است . اماوقتى وعده مىدهد زير بار مسؤوليت مىرود ، و تا به وعدهاش عمل نكند رهانخواهد شد .
(بحار الانوار ، ج 78 ، ص 113)
18.آن كس كه بر حسن اختيار خداوند توكل واعتماد كند ( و به قضا و قدر الهى خوشنود باشد ) آرزو نمىكند در غير حالى باشدكه خداوند برايش اختيار كرده است .
(تحف العقول ، ص 236)
19.خيرى كه هيچ شرى در آن نيست ، شكر برنعمت و صبر بر مصيبت و ناگوار است .
(تحف العقول ، ص 237)
20.آن حضرت - عليه السلام - به مردى كهاز بيمارى شفا يافته بود ، فرمود : خدا يادت كرد پس يادش كن ، و از تو گذشتپس شكرش كن .
(تحف العقول ، ص 237)
21.هر كس كه پيوسته به مسجد رود يكى ازاين هشت فايده نصيبش شود :
آيه محكمه،دستيابى به برادرى سودمند ، دانشىتازه ، رحمتى مورد انتظار ، سخنى كه او را به راه راست كشد يا او را ازهلاكت برهاند ، ترك گناهان از شرم مردم و ترس از خدا .
(تحف العقول ، ص 238)
22.به درستى كه پر ديدترين ديدهها آناست كه در خير نفوذ كند ، و شنواترين گوشها آن است كه تذكرى را بشنود و ازآن سود برد ، سالمترين دلها آن است كه از شبهها پاك باشد .
(تحف العقول ، ص 238)
23.مردى به امام حسن - عليه السلام - عرض كرد : دخترى دارم ، به نظر شما با چه كسى وصلت كنم . فرمود : با كسىكه متقى و باايمان باشد .
چون اگر او را دوست بدارد ، مورد احترامش قرار مىدهد ، و اگر از او نفرتداشته باشد ، به او ظلم نمىكند .
(مستظرف ، ج 2 ، ص 218)